(Few results found for tactable automatically try tractable) |
Tactable | a. Capable of being touched; tangible. [ R. ] “They [ women ] being created to be both tractable and tactable.” Massinger. [ 1913 Webster ] | Tractable | a. [ L. tractabilis, fr, tractare to draw violently, to handle, treat. See Treat, v. t. ] 1. Capable of being easily led, taught, or managed; docile; manageable; governable; as, tractable children; a tractable learner. [ 1913 Webster ] I shall find them tractable enough. Shak. [ 1913 Webster ] 2. Capable of being handled; palpable; practicable; feasible; as, tractable measures. [ Obs. ] Holder. [ 1913 Webster ] --Tract"a*ble*ness, n. -- Tract"a/bly, adv. [ 1913 Webster ] |
|
| | tractable | (แทรค'ทะเบิล) adj. จัดการได้ง่าย, สอนง่าย, ยอมง่าย, อ่อนโยน, หัวอ่อน, แปรรูปได้ง่าย., See also: tractability n. tractableness n. tractably adv., Syn. docile, amenable | intractable | (อินแทรค'ทะเบิล) adj. ไม่เชื่อง, ดื้อ, หัวแข็ง, ว่ายาก, ควบคุมยาก, รักษาได้ยาก., See also: intractability n. intractably adv., Syn. stubborn, Ant. docile, compliant |
| tractable | (adj) ว่าง่าย, อ่อนโยน, หัวอ่อน, สอนง่าย | intractable | (adj) ดื้อดึง, ว่ายาก, หัวแข็ง, ไม่เชื่อง, รักษายาก |
| | เวไนย | (n) teachable person, See also: tractable person, Example: สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ทรงตรัสรู้อริยสัจจธรรมเสด็จสั่งสอนเวไนยสัตว์ทั้งปวง, Thai Definition: ผู้ควรแนะนำสั่งสอน, ผู้พึงดัดได้สอนได้ |
| หัวอ่อน | [hūa-øn] (adj) EN: obedient ; docile ; mild ; complaisant ; tractable ; pliable ; submissive FR: docile ; complaisant | เกกมะเหรก | [kēkmarēk] (v) EN: be insolent ; be delinquent ; misbehave ; be quarrelsome ; be intractable FR: être un bon à rien | เกเร | [kērē] (adj) EN: delinquent ; unruly ; offensive ; wayward ; intractable ; refractory ; recalcitrant ; naughty ; roguish ; good-for-nothing FR: coquin ; espiègle ; fripon | เหลือขอ | [leūakhø] (adj) EN: incorrigible ; intractable ; unruly ; refractory ; recalcitrant FR: incorrigible ; irréductible ; réfractaire ; récalcitrant | สอนยาก | [søn yāk] (v, exp) EN: intractable | ว่าง่าย | [wā-ngāi] (adj) EN: tractable ; docile FR: docile ; obéissant |
| | | | Tractable | a. [ L. tractabilis, fr, tractare to draw violently, to handle, treat. See Treat, v. t. ] 1. Capable of being easily led, taught, or managed; docile; manageable; governable; as, tractable children; a tractable learner. [ 1913 Webster ] I shall find them tractable enough. Shak. [ 1913 Webster ] 2. Capable of being handled; palpable; practicable; feasible; as, tractable measures. [ Obs. ] Holder. [ 1913 Webster ] --Tract"a*ble*ness, n. -- Tract"a/bly, adv. [ 1913 Webster ] |
| |
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |