ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -whip-, *whip* |
whip cream | (n) ครีมที่ตีจนขึ้นแข็ง ใช้สำหรับแต่งหน้าไอศครีม หรือกาแฟ เช่น Did you eat the whip cream from the fridge without asking me?, Syn. whipped cream | whip-round | (n) การลงขันกัน เช่น Cabinet ministers are having a whip-round to pay the fines incurred by two policemen and a civilian driver for charges laid against them. | pussy-whipped | (slang) กลัวเมีย, อยู่ภายใต้การควบคุมของใครบางคน เช่น Joe refuses to go to any parties anymore because he is pussy-whipped. |
|
| whip | (vt) หวด, See also: โบย, ลงแส้, ตี, เฆี่ยน, Syn. beat, lash, thrash | whip | (vt) ตวัด, See also: สะบัด, ปัด, ปะทะ | whip | (vt) เสียดสี, See also: ประณาม | whip | (vt) ชนะ (คำไม่เป็นทางการ), See also: เอาชนะ, คว่ำลงได้, ทำให้แพ้ราบคาบ, Syn. beat, defeat, overcome, Ant. lose | whip | (n) แส้, See also: เครื่องมือสำหรับเฆี่ยน, การโบย, การลงแส้, การฝึกอย่างเข้มงวด | whip | (n) การโบย, See also: การหวด, การลงแส้, การตี, การเฆี่ยน | whip | (n) ผู้ควบคุมเสียงสมาชิกพรรคการเมือง | whippy | (adj) เหมือนแส้, See also: คล้ายแส้, เกี่ยวกับแส้ | whip in | (phrv) ตีให้เข้ากลุ่ม, See also: ฟาดให้ไปรวมกัน | whip on | (phrv) ตีหรือฟาดกระตุ้นม้าให้ไปข้างหน้า, Syn. whip up |
| whip | (วิพ) vt., n. (การ) หวด, ตี, เฆี่ยน, โบย, ลงแส้, ฝึกอย่างเข้มงวด, รวบรวม, ชุมนุม, กระตุ้น, พันด้วยเชือก, เอาชนะอย่างเด็ดขาด, ดึงขึ้นด้วยเชือก, ฟันรอบ, ตีไข่ , แส้ , ผู้ควบคุมเสียงสมาชิกพรรคการเมืองในสภา, อาหารหวานที่ทำด้วยครีมหรือไข่ขาว, ลูกรอกโยง vi. พุ่ง, หวดแส้, ตกปลา | whipcord | (วิพ'คอร์ด) n. เชือกฟั่น, สายฟั่น, แส้เชือกเกลียว | whiplash | (วิพ'แลช) n. เชือกสั้นปลายแส้ | whipper | (วิพ'เพอะ) n. ผู้ลงแส้, ผู้เฆี่ยน, ผู้โบย, ผู้หวด | whipsaw | (วิพ'ซอ) n. เลื่อยที่ใช้คน2คนเลื่อยในการตัดไม้ตามยาว vt. ตัดด้วยเลื่อยดังกล่าว, หลอกลวง, ทำให้พ่ายแพ้สองทางในขณะเดียวกัน | whipworm | (วิพ'เวิร์ม) n. พยาธิแส้ม้า | bullwhip | แส้หนังที่มีด้ามสั้น | coal whipper | n. เครื่องขนถ่านหินลง, ผู้ขนถ่านหินลง | horsewhip | n. แส้ม้า. vt. เฆี่ยนด้วยแส้ม้า., See also: horsewhipper n. | party whip | n. ผู้ควบคุมเสียงของพรรค |
| | whip | ผู้คุมเสียงในสภา, วิป [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] | whip | ผู้คุมเสียงในสภา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | whipworm | พยาธิแส้ม้า [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| | | ลงแส้ | (v) whip, See also: beat, flog, scourge, lash, thrash, Syn. โบยแส้, Example: ม้าตัวนั้นถูกลงแส้เพื่อให้วิ่งเข้าเส้นชัยเป็นที่ 1 | เฆี่ยน | (v) flog, See also: whip, beat, scourge, thrash, lash, Syn. ตี, เฆี่ยนตี, Example: แม้จะถูกฝ่ายตรงข้ามจับไปอดอาหารและเฆี่ยนตีเขาก็จะไม่บอกความลับของชาติ, Thai Definition: ตีด้วยหวายหรือไม้เรียวเป็นต้นเป็นการลงโทษ | เฆี่ยนตี | (v) flog, See also: whip, beat, scourge, thrash, lash, Syn. เฆี่ยน, ตี, Example: เขาเฆี่ยนตีคนใช้ราวกับเป็นทาสในเรือนเบี้ย | ลง | (v) whip, See also: beat, Syn. เฆี่ยน | แส้ | (n) whip, Example: คนเลี้ยงควายดุเสียงเข้มทำท่าหวดแส้ในมือวื้ดว้าด, Count Unit: อัน, ด้าม, เส้น, เล่ม, Thai Definition: ไม้สำหรับตีม้า ปลายถักหรือฟั่นเป็นเกลียว ยาวอย่างไม้เรียว เรียกว่า แส้ม้า, ไม้หรือเหล็กกลมยาวสำหรับกระทุ้งดินในลำกล้องปืนให้แน่น เรียกว่า แส้ปืน | ตวัด | (v) whip, See also: lash, jerk, throw, swing, flick, Syn. ม้วน, Example: เขาตวัดคันเบ็ดขึ้นอย่างแรงเมื่อปลาใหญ่งับเหยื่อเข้าไปในปาก, Thai Definition: วัดให้ม้วนเข้ามาโดยเร็ว, โอบรัดเข้ามาโดยเร็ว | ตี | (v) whip, See also: mix, put together, Example: เมื่อฉันยังเด็ก ฉันจะช่วยแม่ตีไข่เพื่อทำขนมสาลี่ แล้วเอาไปขาย, Thai Definition: ทำให้เข้ากัน | โบย | (v) flog, See also: whip, lash, thrash, Syn. เฆี่ยน, เฆี่ยนตี, Example: ท่านขุนลงมือโบยผู้เป็นภรรยาด้วยตัวเอง เพราะแค้นใจที่เมียตัวเล่นชู้กับชายอื่น, Thai Definition: เฆี่ยนตีด้วยหวาย | จิก | (v) drive, See also: whip, force, Syn. โขกสับ, Thai Definition: โขกสับเมื่อเป็นต่อ, Notes: (ปาก) | หวด | (v) whip, See also: beat, thrash, lash, Syn. ฟาด, โบย, เฆี่ยน, Example: ไม้เรียวของพ่อหวดไม่ถูกก้นลูกชายเลย, Thai Definition: ตีลงไปแรงๆ |
| โบย | [bōi] (v) EN: flog ; whip ; lash ; thrash FR: fouetter ; flageller | โบยแส้ | [bōi saē] (v, exp) EN: whip | ฟาด | [fāt] (v) EN: thrash ; strike ; beat ; whip ; flog ; lash ; knock ; hit FR: battre ; frapper | หวด | [hūat] (v) EN: whip ; beat ; thrash ; lash FR: battre ; rosser | เฆี่ยน | [khīen] (v) EN: flog ; whip ; beat ; scourge ; thrash ; lash FR: flageller ; fouetter ; battre | เฆี่ยนตี | [khīen tī] (v) EN: flog ; whip ; beat ; scourge ; thrash ; lash FR: flageller ; fouetter ; battre | ควบ | [khūap] (v) EN: gallop ; be on a horse ; whip a horse on ; ride fast FR: galoper ; fouetter un cheval ; monter à cheval | กระตุก | [kratuk] (v) EN: pull ; jerk ; whip ; yang ; pull with sharp tugs FR: arracher ; tirer d'un coup sec | กวน | [kūan] (v) EN: mix ; stir ; whip FR: remuer ; mélanger ; brouiller ; battre | แกว่งแส้ | [kwaeng saē] (v, exp) EN: crack a whip |
| | | whip | (n) an instrument with a handle and a flexible lash that is used for whipping | whip | (n) a legislator appointed by the party to enforce discipline, Syn. party whip | whip | (n) a dessert made of sugar and stiffly beaten egg whites or cream and usually flavored with fruit | whip | (n) (golf) the flexibility of the shaft of a golf club | whip | (n) a quick blow delivered with a whip or whiplike object, Syn. lash, whiplash | whip | (v) thrash about flexibly in the manner of a whiplash | whip | (v) strike as if by whipping, Syn. lash | whipcord | (n) closely twisted hard cord used for the lashes of whips | whipcord | (n) a strong worsted or cotton fabric with a diagonal rib | whiplash | (n) an injury to the neck (the cervical vertebrae) resulting from rapid acceleration or deceleration (as in an automobile accident), Syn. whiplash injury |
| Whip | v. t. [ imp. & p. p. Whipped p. pr. & vb. n. Whipping. ] [ OE. whippen to overlay, as a cord, with other cords, probably akin to G. & D. wippen to shake, to move up and down, Sw. vippa, Dan. vippe to swing to and fro, to shake, to toss up, and L. vibrare to shake. Cf. Vibrate. ] [ 1913 Webster ] 1. To strike with a lash, a cord, a rod, or anything slender and lithe; to lash; to beat; as, to whip a horse, or a carpet. [ 1913 Webster ] 2. To drive with lashes or strokes of a whip; to cause to rotate by lashing with a cord; as, to whip a top. [ 1913 Webster ] 3. To punish with a whip, scourge, or rod; to flog; to beat; as, to whip a vagrant; to whip one with thirty nine lashes; to whip a perverse boy. [ 1913 Webster ] Who, for false quantities, was whipped at school. Dryden. [ 1913 Webster ] 4. To apply that which hurts keenly to; to lash, as with sarcasm, abuse, or the like; to apply cutting language to. [ 1913 Webster ] They would whip me with their fine wits. Shak. [ 1913 Webster ] 5. To thrash; to beat out, as grain, by striking; as, to whip wheat. [ 1913 Webster ] 6. To beat (eggs, cream, or the like) into a froth, as with a whisk, fork, or the like. [ 1913 Webster ] 7. To conquer; to defeat, as in a contest or game; to beat; to surpass. [ Slang, U. S. ] [ 1913 Webster ] 8. To overlay (a cord, rope, or the like) with other cords going round and round it; to overcast, as the edge of a seam; to wrap; -- often with about, around, or over. [ 1913 Webster ] Its string is firmly whipped about with small gut. Moxon. [ 1913 Webster ] 9. To sew lightly; specifically, to form (a fabric) into gathers by loosely overcasting the rolled edge and drawing up the thread; as, to whip a ruffle. [ 1913 Webster ] In half-whipped muslin needles useless lie. Gay. [ 1913 Webster ] 10. To take or move by a sudden motion; to jerk; to snatch; -- with into, out, up, off, and the like. [ 1913 Webster ] She, in a hurry, whips up her darling under her arm. L'Estrange. [ 1913 Webster ] He whips out his pocketbook every moment, and writes descriptions of everything he sees. Walpole. [ 1913 Webster ] 11. (Naut.) (a) To hoist or purchase by means of a whip. (b) To secure the end of (a rope, or the like) from untwisting by overcasting it with small stuff. [ 1913 Webster ] 12. To fish (a body of water) with a rod and artificial fly, the motion being that employed in using a whip. [ 1913 Webster ] Whipping their rough surface for a trout. Emerson. [ 1913 Webster ] To whip in, to drive in, or keep from scattering, as hounds in a hurt; hence, to collect, or to keep together, as member of a party, or the like. -- To whip the cat. (a) To practice extreme parsimony. [ Prov. Eng. ] Forby. (b) To go from house to house working by the day, as itinerant tailors and carpenters do. [ Prov. & U. S. ] [ 1913 Webster ] [ 1913 Webster ] | Whip | v. i. To move nimbly; to start or turn suddenly and do something; to whisk; as, he whipped around the corner. [ 1913 Webster ] With speed from thence he whipped. Sackville. [ 1913 Webster ] Two friends, traveling, met a bear upon the way; the one whips up a tree, and the other throws himself flat upon the ground. L'Estrange. [ 1913 Webster ] | Whip | n. [ OE. whippe. See Whip, v. t. ] [ 1913 Webster ] 1. An instrument or driving horses or other animals, or for correction, consisting usually of a lash attached to a handle, or of a handle and lash so combined as to form a flexible rod. “[ A ] whip's lash.” Chaucer. [ 1913 Webster ] In his right hand he holds a whip, with which he is supposed to drive the horses of the sun. Addison. [ 1913 Webster ] 2. A coachman; a driver of a carriage; as, a good whip. Beaconsfield. [ 1913 Webster ] 3. (Mach.) (a) One of the arms or frames of a windmill, on which the sails are spread. (b) The length of the arm reckoned from the shaft. [ 1913 Webster ] 4. (Naut.) (a) A small tackle with a single rope, used to hoist light bodies. (b) The long pennant. See Pennant (a) [ 1913 Webster ] 5. A huntsman who whips in the hounds; whipper-in. [ 1913 Webster ] 6. (Eng. Politics) (a) A person (as a member of Parliament) appointed to enforce party discipline, and secure the attendance of the members of a Parliament party at any important session, especially when their votes are needed. (b) A call made upon members of a Parliament party to be in their places at a given time, as when a vote is to be taken. [ 1913 Webster ] 7. A whipping motion; a thrashing about; as, the whip of a tense rope or wire which has suddenly parted; also, the quality of being whiplike or flexible; flexibility; suppleness, as of the shaft of a golf club. [ Webster 1913 Suppl. ] 8. (Mech.) Any of various pieces that operate with a quick vibratory motion, as a spring in certain electrical devices for making a circuit, or a rocking certain piano actions. [ Webster 1913 Suppl. ] Whip and spur, with the utmost haste. -- Whip crane, or Whip purchase, a simple form of crane having a small drum from which the load is suspended, turned by pulling on a rope wound around larger drum on the same axle. -- Whip gin. See Gin block, under 5th Gin. -- Whip grafting. See under Grafting. -- Whip hand, the hand with which the whip is used; hence, advantage; mastery; as, to have or get the whip hand of a person. Dryden. -- Whip ray (Zool.), the European eagle ray. See under Ray. -- Whip roll (Weaving), a roll or bar, behind the reeds in a loom, on which the warp threads rest. -- Whip scorpion (Zool.), any one of numerous species of arachnids belonging to Thelyphonus and allied genera. They somewhat resemble true scorpions, but have a long, slender bristle, or lashlike organ, at the end of the body, instead of a sting. -- Whip snake (Zool.), any one of various species of slender snakes. Specifically: (a) A bright green South American tree snake (Philodryas viridissimus) having a long and slender body. It is not venomous. Called also emerald whip snake. (b) The coachwhip snake. [ 1913 Webster ]
| Whipcord | n. A kind of hard-twisted or braided cord, sometimes used for making whiplashes. [ 1913 Webster ] | Whipgraft | v. t. [ imp. & p. p. Whipgrafted; p. pr. & vb. n. Whipgrafting. ] To graft by cutting the scion and stock in a certain manner. See Whip grafting, under Grafting. [ 1913 Webster ] | Whiplash | n. 1. The lash of a whip, -- usually made of thongs of leather, or of cords, braided or twisted. [ 1913 Webster ] 2. a sudden change of direction, resembling the motion of the tip of a whip when it is cracked. [ PJC ] 3. a stinging psychological effect reminiscent of being stung by a whip. [ PJC ] 4. a whiplash injury. [ PJC ] | Whiplash injury | n. an injury to the neck caused by the sudden motion of the head backward and forward, as occurs to the occupants of a vehicle hit from behind by another vehicle. [ PJC ] | Whipparee | n. (Zool.) (a) A large sting ray (Dasybatis Sayi, or Trygon Sayi) native of the Southern United States. It is destitute of large spines on the body and tail. (b) A large sting ray (Rhinoptera bonasus, or Rhinoptera quadriloba) of the Atlantic coast of the United States. Its snout appears to be four-lobed when viewed in front, whence it is also called cow-nosed ray. [ 1913 Webster ] | Whipper | n. [ 1913 Webster ] 1. One who whips; especially, an officer who inflicts the penalty of legal whipping. [ 1913 Webster ] 2. One who raises coal or merchandise with a tackle from a chip's hold. [ Eng. ] [ 1913 Webster ] 3. (Spinning) A kind of simple willow. [ 1913 Webster ] | Whipperin | n. [ 1913 Webster ] 1. A huntsman who keeps the hounds from wandering, and whips them in, if necessary, to the of chase. [ 1913 Webster ] 2. Hence, one who enforces the discipline of a party, and urges the attendance and support of the members on all necessary occasions. [ 1913 Webster ] |
| | | 鞭;笞;韃;策 | [むち;ぶち(鞭)(ok), muchi ; buchi ( muchi )(ok)] (n) (1) whip; lash; scourge; (2) stick; cane; rod; pointer #13,225 [Add to Longdo] | ピチャリ | [pichari] (adv) (on-mim) sound of a small wave hitting the shore; sound of a whip; sound of a slap [Add to Longdo] | ホイップ | [hoippu] (n) (1) { food } whip (cream, etc.); whipping; (vs) (2) to whip; to whisk [Add to Longdo] | ホイップアーウイル夜鷹;ホイッパーウィル夜鷹 | [ホイップアーウイルよたか(ホイップアーウイル夜鷹);ホイッパーウィルよたか(ホイッパーウィル夜鷹);ホイップアーウイルヨタカ;ホイッパーウィルヨタカ, hoippua-uiru yotaka ( hoippua-uiru yotaka ); hoippa-uiru yotaka ( hoippa-uiru yotak] (n) (uk) whip-poor-will (Caprimulgus vociferus); whippoorwill [Add to Longdo] | ホイップクリーム | [hoippukuri-mu] (n) whipped cream [Add to Longdo] | ホイペット | [hoipetto] (n) whippet [Add to Longdo] | 院内総務 | [いんないそうむ, innaisoumu] (n) floor leader; party whip [Add to Longdo] | 割り解す;割解す | [わりほぐす, warihogusu] (v5s) to beat (e.g. egg); to whip (e.g. cream) [Add to Longdo] | 警策 | [けいさく;きょうさく, keisaku ; kyousaku] (n) (1) (abbr) (called けいさく in Rinzai Zen, きょうさく in Soto Zen) (See 警覚策励, 座禅) Zen stick (used by a Zen priest to strike an inattentive Zazen sitter); warning stick (Rinzai Zen); encouragement stick (Soto Zen); (2) (けいさく only) horsewhip [Add to Longdo] | 策励 | [さくれい, sakurei] (n, vs) urging; whipping (up) [Add to Longdo] |
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |