| ขัณฑสกร | (ขันทดสะกอน) น. นํ้าตาลกรวด, เครื่องยาไทยอย่างหนึ่งคล้ายนํ้าตาลกรวด, นํ้าตาลชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าเกิดที่ใบบัว, เช่น เมื่อเวลาพุ่มไม้มีดอกออกตระการบานเต็มที่พร้อมฤดู เสาวคนธ-รสเรณูโรยร่วงลงบนใบอุบล ซึ่งลอยลาดดาดาษอยู่บนหลังน้ำ เมื่อล่วงเวลากาลก็ก่อเกิดโอชะวิเศษหวานเป็นมธุรส มีนามกำหนดเรียกว่า โบกขรมธุ ผู้เรียนรู้ลุในตำราแพทยศาสตร์ ย่อมสืบเสาะแสวงหามาประกอบใช้ในการโอสถ มีนามปรากฏเรียกว่า ขัณฑสกร (ม. ร่ายยาว จุลพน). |
| ชา ๔ | ก. หมายไว้, กำหนดไว้, เช่น เอามีดสับชาไว้ที่ประมาณส่วนกลางลำอ้อยในการเล่นค่องอ้อย, ใช้ประกอบกับคำ กฎ เป็น กำหนดกฎชา, สังกัด เช่น แบ่งปันแผนกหมู่ชา (พระอัยการบานแพนก), สรนุกนิเรียบเรือชา (สมุทรโฆษ). |
| photonasty | การบานกลางวัน [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
| thermonasty | การบานเมื่ออุ่น [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
| Chest, Flaring of | การบานขยายออกของทรวงอก [การแพทย์] |
| epinasty | เอพิแนสตี, การเจริญของกลุ่มเซลล์ของพืชซึ่งเซลล์ด้านในขยายตัวมากกว่าด้านนอก เช่น การบานของดอกไม้เกิดจากเซลล์ของกลีบดอกด้านในขยายตัวมากกว่าด้านนอก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| anthesis | (n) การบานเต็มที่ของดอกไม้ |
| bustle | (บัส'เซิล) vi., n. (การ) กระวีกระวาด, กุลีกุจอ, เต็มไปด้วย, ที่ถ่างกระโป่งบาน, การบาน |
| inflorescence | (อินโฟลเรส'เซินซฺ) n. การบานของดอกไม้, ส่วนที่เป็นดอกของพืช, กลุ่มดอก, พวงดอกของพืช, กลุ่มดอก, พวงดอก, ดอกไม้, ดอกเดี่ยว., See also: inflorescent adj. |