| ขย่อน | (ขะหฺย่อน) ว. กระชั้น เช่น ครั้นไก่ขันขย่อนค่อนคืน (มณีพิชัย). |
| ขย้อน | (ขะย่อน) ก. อาการขยับขึ้นขยับลง, กระย่อน หรือ กระหย่อน ก็ว่า |
| ขย้อน | ทำอาการจะอาเจียน. |
| ขยักขย่อน | (-ขะหฺย่อน) ก. ทำ ๆ หยุด ๆ ไม่ให้เสร็จในรวดเดียว. |
| ขยักขย้อน | (-ขะย่อน) ก. มีอาการพะอืดพะอมจวนจะอาเจียน. |
| กระย่อน | ก. ขย้อน คือ อาการขยับขึ้นขยับลง, กระหย่อน ก็ใช้ |
| กระหย่อน | ก. ขย้อน คือ อาการขยับขึ้นขยับลง เช่น พระยานั่งอยู่แลกระหย่อนองค์โลดขึ้นทั้งนั้นก็ดี ขึ้นสูงได้ ๑๘ ศอก (ไตรภูมิ; สรรพสิทธิ์; พงศ. เหนือ), กระย่อน ก็ใช้. |
| สำรอก | ก. ขย้อนเอาสิ่งที่กลืนลงไปในกระเพาะแล้วออกมาทางปาก เช่น สำรอกอาหาร |