| ผันผาย | ก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า. |
| ผาย | ก. แผ่กว้างออก เช่น อกผาย ตะโพกผาย |
| ผาย | เคลื่อนจากที่ (คือ ผ้าย) |
| ผาย | เปิด |
| ผาย | ระบายออก |
| ผาย | แบะออก, แยกออก. |
| ผายปอด | ก. ช่วยทำให้ปอดของผู้ป่วยได้รับออกซิเจนเพียงพอ โดยการกดหลัง การยกศอก เป็นต้น. |
| ผายผัง | ก. ไปเร็ว, วิ่งเร็ว. |
| ผายผัน | ก. กลับไป, เดินไป, ผันผาย ก็ว่า. |
| ผายลม | ก. ปล่อยให้ลมออกทางรูก้น, ตด. |
| ผึ่งผาย | ว. มีรูปตรงไหล่กางอย่างสง่า ไม่คู้ค้อม, มีท่าทางเป็นสง่าผ่าเผย. |
| ผุดผาย, ผุดผ้าย | ก. ลุกไป. |
| อกผายไหล่ผึ่ง | ว. สง่า, องอาจ, ผึ่งผาย. |
| กระโถนปากแตร | น. กระโถนทรงกลมมีปากผายออกคล้ายแตร. |
| กระทะ ๑ | น. ภาชนะสำหรับใช้ผัดหรือทอดเป็นต้น มีรูปร่างต่าง ๆ ตามปรกติมีก้นลึก ปากผาย ต่อมาอนุโลมเรียกภาชนะที่ใช้ในลักษณะเช่นนั้นแม้มีก้นตื้นหรือแบน ทั้งชนิดที่มีขอบและไม่มีขอบว่า กระทะ เช่น กระทะขนมเบื้อง กระทะโรตี. |
| กระทาย | น. กระบุงเล็ก ปากผาย |
| กระโปรง | กระบุงรูปกลมสูง ปากผายมาก พื้นก้นเป็นสี่เหลี่ยมเล็กสอบลง ลักษณะคล้ายกระโปรงบาน สำหรับขนข้าวเปลือกหรือมะพร้าวเป็นต้น |
| เกลือจืด | น. เกลือที่ตกผลึกก่อนเกลือชนิดอื่น ๆ ในการทำนาเกลือ มีปนอยู่กับเกลือที่ใช้ในการปรุงอาหารเสมอ ไม่มีรส หรือเกลือที่ได้จากการเผายิปซัม, ยิปซัม หรือ หินฟองเต้าหู้ ก็เรียก. |
| โกศ ๑ | (โกด) น. สิ่งที่ทำขึ้นสำหรับประกอบนอกพระลองหรือลองที่ใส่พระบรมศพ พระศพ หรือศพ รูปทรงกระบอก ก้นสอบ ปากผาย มีฐาน และมีฝาครอบเป็นเครื่องยอด มีลักษณะแตกต่างกันไปตามอิสริยยศ, ที่ใส่พระบรมอัฐิ พระอัฐิ หรืออัฐิ มีขนาดต่าง ๆ ฝาครอบมียอด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระโกศ |
| ขึงขัง | ว. ผึ่งผาย, เอาจริงเอาจัง, แข็งแรง. |
| เขียวไข่กา | น. ชื่อชามสมัยก่อน สีเขียวปนครามอ่อน ๆ รูปก้นสอบ ปากผาย. |
| เขือม | ก. เข้มแข็ง เช่น ทั้งอกไหล่ก็ผายผึ่งผงาดเงื้อมเขือมขยัน (ม. ร่ายยาว ชูชก). |
| คอด | ว. ลักษณะของส่วนที่เล็กหรือแคบเข้าแล้วผายออกไป, กิ่ว. |
| จรัล | (จะรัน) ก. เดิน เช่น แปดโสตรสี่ภักตร์ทรงพา หนหงษ์เหินคลา วิหาศจรัลผันผาย (ดุษฎีสังเวย). |
| ชนาง | น. เครื่องมือใช้ช้อนจับปลาในที่น้ำตื้น สานด้วยไม้ไผ่เป็นตาโปร่ง ๆ ปากผายกว้าง ก้นสอบแหลม. |
| โชยงการ | (ชะโยง-) น. คำสั่งของพระเจ้าแผ่นดิน เช่น ภูวไนยผายโอษฐอื้น โชยงการ (ตะเลงพ่าย). |
| ตด ๑ | ก. อาการที่ลมระบายออกทางทวารหนัก, ผายลม. |
| ตะโพกสุดเสียงสังข์ | น. เรียกตะโพกหญิงที่ผายออกมาก. |
| นันททายี | (นันทะ-) น. ชื่อโคลงโบราณอย่างหนึ่ง บทหนึ่งมี ๔ บาท บาทละ ๗ คำ วรรคหน้ามี ๕ คำ วรรคหลังมี ๒ คำ บังคับสัมผัสคำที่ ๗ ของบาทที่ ๑ สัมผัสกับคำที่ ๔ ของบาทที่ ๒ และคำที่ ๔ ของบาทที่ ๓ คำที่ ๗ ของบาทที่ ๒ สัมผัสกับคำที่ ๕ ของบาทที่ ๔ ไม่บังคับตำแหน่งคำเอกคำโท เช่น พระสุริยทรงเดช เสด็จฉาย หาวหนพรายพรายเรือง รุ่งเร้า ปทุมิกรผายกลีบ รสคลี่ เฉกพระพุทธเจ้า เตือนโลก, คู่กับ มหานันททายี. |
| นี่นัน | ว. อึงมี่, อึกทึก, เช่น จึงดำรัสตรัสชวนอนุชา ลงจากพลับพลาผายผัน พร้อมพวกกระบี่นี่นัน จรจรัลไปยังฝั่งนที (ตับเรื่องรามเกียรติ์ ตอนนางลอย). |
| บาน ๒ | ว. ที่ผายออก เช่น ชามปากบาน กางเกงขาบาน กระโปรงบาน |
| เบิกเรือ | ก. ถ่างปากเรือที่ขุดเป็นรางให้ผายออกโดยวิธีสุมไฟให้ร้อน. |
| ปลาสเตอร์ | ผงสีขาวคล้ายปูนขาวได้จากการเผายิปซัมให้ร้อนถึง ๑๒๐ °-๑๓๐ °ซ. เมื่อนำไปผสมกับนํ้าแล้วทิ้งไว้จะแข็งตัวได้เร็วมาก ใช้ประโยชน์ในการนำไปทำแม่พิมพ์ รูปปั้น เป็นต้น หรือพอกอวัยวะไม่ให้เคลื่อนไหวในการรักษากระดูกหัก. |
| ป๋อ | ก. แสดงอาการโดยจงใจหรือไม่จงใจให้เห็นเด่น ผึ่งผาย องอาจ หรือคล้ายคลึงเช่นนั้น. |
| ปูนปลาสเตอร์ | น. แคลเซียมซัลเฟต (CaSO4· H2O) ที่มีลักษณะเป็นผงสีขาวคล้ายปูนขาว ได้จากการเผายิปซัม (CaSO4·2H2O) ให้ร้อนถึง ๑๒๐ °-๑๓๐ °ซ. เมื่อนำไปผสมกับนํ้าแล้วทิ้งไว้จะแข็งตัวได้เร็วมาก ใช้ประโยชน์ในการนำไปทำแม่พิมพ์ รูปปั้น เป็นต้น หรือพอกอวัยวะไม่ให้เคลื่อนไหวในการรักษากระดูกหัก. |
| ไปล่ | (ไปฺล่) ว. ผาย, แบะ, เช่น ชามปากไปล่, แปล้, เลยไป, เช่น ผมไปล่. |
| ผง่าน | (ผะหฺง่าน) ว. ผงาด เช่น ทั้งอกไหล่ก็ผายผึ่งผง่านโง (ม. คำหลวง ชูชก). |
| ผัง ๒ | ว. เข้มแข็ง, รวดเร็ว, เช่น ผายผัง. |
| ผ้าย | ก. เคลื่อนจากที่, ใช้ ผาย ก็มี. |
| ผิดก | (ผิ-ดก) ว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย. |
| ผิตะ, ผีตะ | ว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. |
| ผีตะ | ว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย, กว้างขวาง. |
| ผึ่ง ๒ | ว. ที่กางออก, ที่ผายออก, เช่น อกผายไหล่ผึ่ง |
| แผ่ตน | ก. อวดตน, แต่งตัวผึ่งผาย. |
| ภาคภูมิ | (พากพูม) ว. มีสง่า, ผึ่งผาย, เช่น เขาแต่งตัวภาคภูมิ ท่าทางเขาภาคภูมิ. |
| ภูมิ ๓ | (พูม) ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ, ผึ่งผาย, เช่น วางภูมิ. |
| รำมะนา | น. กลองขึงหนังหน้าเดียว หน้ากลองที่ขึ้นหนังบานผายออก หุ่นกลองสั้น รูปกลมแป้น มี ๒ ชนิด ชนิดที่ใช้กับวงมโหรีมีขนาดเล็ก ตรึงหมุดโดยรอบ ส่วนชนิดที่ใช้กับวงลำตัดมีขนาดใหญ่กว่า ขึ้นหนังหน้ากลองโดยใช้เส้นหวายผ่าซีกโยงระหว่างขอบหน้ากับวงเหล็ก. |
| ลอง ๑ | สิ่งที่ทำขึ้นสำหรับใส่ศพนั่ง รูปทรงกระบอก ก้นสอบ ปากผาย มีฐานและฝาทรงมัณฑ์ ทำด้วยเงินหรือทองแดง ใช้ทรงพระบรมศพ พระศพ หรือศพ ตั้งอยู่ในพระโกศหรือโกศ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระลอง. |
| ลุ้ง | โลงสำหรับใส่ศพ รูปสี่เหลี่ยมปากผาย ก้นสอบ |
| สง่า | (สะหฺง่า) ว. มีลักษณะผึ่งผายเป็นที่น่ายำเกรงหรือน่านิยมยกย่อง เช่น ผู้นำจะต้องมีบุคลิกลักษณะสง่า, เป็นที่น่าเกรงขาม เช่น เสือโคร่งมีท่าทางสง่า. |
| dignified | (adj) สง่างาม, See also: สง่าผ่าเผย, ภูมิฐาน, ผึ่งผาย, เป็นผู้ดี, Syn. stately, somber, solemn, reserved, Ant. undignified, boorish, silly |
| elegant | (adj) สวยงาม, See also: งดงาม, สละสลวย, สง่างาม, ภูมิฐาน, ผึ่งผาย, Syn. graceful, stylish |
| elegantly | (adv) อย่างงดงาม, See also: อย่างดีเลิศ, อย่างสละสลวย, อย่างประณีต, อย่างผึ่งผาย, อย่างภูมิฐาน |
| fart | (n) การผายลม |
| fart | (vi) ผายลม (คำหยาบ), See also: ตด, Syn. be gassy |
| flare | (vi) กว้างขึ้น, See also: ผายออก, บานออก, Syn. widen, broaden, spread out, Ant. narrow |
| grandeur | (n) ความสง่างาม, See also: ความผึ่งผาย, ความโอ่โถง, Syn. magnificence, Ant. insignificance |
| maestoso | (adj) ผึ่งผาย (ทางดนตรี), See also: สง่างาม |
| maestoso | (adv) อย่างผึ่งผาย (ทางดนตรี), See also: อย่างสง่างาม |
| magnificence | (n) ความสง่างาม, See also: ความผึ่งผาย, ความภาคภูมิ, Syn. beauty, the sublime, grandeur |
| cut the cheese | (sl) ตด (คำหยาบ), See also: ผายลม |
| cut the mustard | (sl) ตด (คำหยาบ), See also: ผายลม |
| chuff | (sl) ตด, See also: ผายลม |
| guff | (sl) ตด, See also: ผายลม |
| raspberry | (sl) ตด, See also: ผายลม, Syn. to blow a raspberry tart |
| to blow a raspberry tart | (sl) ตด, See also: ผายลม, Syn. raspberry |
| Wedgwood | (n) เครื่องปั้นดินเผายี่ห้อหนึ่ง |
| cavort | (คะวอร์ท') vi. กระโดด, กระโดดโลดเต้น, เต้น, เดินป้อ, ขี่ม้าด้วยท่าผึ่งผาย, Syn. skip |
| dignified | (ดิก'นะไฟดฺ) adj. ทรงเกียรติ, ผึ่งผาย, สง่า, ภูมิฐาน., See also: dignifiedness n. ดูdignified |
| fart | (ฟาร์ท) n. ตด, การผายลม, บุคคลที่ดูถูก. vi. ตก, ผายลม |
| flare | (แฟลร์) { flared, flaring, flares } vi., vt. (การ) ลุกไหม้เป็นเพลิงโชติช่วงอย่างกระทันหัน, ส่องแสงสว่างแวววับ, เดือดดาล, เกิดอารมณ์ขึ้นอย่างกะทันหัน, กางออก, บานออก, แผ่ออก, ผายออก, แสดงออกอย่างโอ้อวด, ให้สัญญาณด้วยแสงสว่างที่วอบแวบ., Syn. burn |
| grand | (แกรนดฺ) adj. ใหญ่โต, มหึมา, ชั้นหนึ่ง, สำคัญมาก, ดีเยี่ยม, ผึ่งผาย, งดงาม, น่านับถือ, โอหัง, อวดดี, สมบูรณ์, ครอบคลุม. n. เปียนโนขนาดใหญ่, 1000 ดอล-ลาร์., See also: grandly adv. grandness n., Syn. stately, main, excellent, good -A. |
| grandeur | (แกรน'เจอะ) n. ความสูงศักดิ์, ความสง่างาม, ความผึ่งผาย, ความยิ่งใหญ่, ความน่ากลัว. n. สิ่งที่ใหญ่โต, สิ่งที่สูงศักดิ์, Syn. magnificence, glory, pomp |
| magnificence | (แมกนิฟ'ฟิเซินซฺ) n. ความดีเลิศ, ความโอ่อ่า, ความงดงาม, ความสง่า, ความภาคภูมิ, ความผึ่งผาย (splendour, grandeur) |
| magnificent | (แมกนิฟ'ฟิเซินทฺ) adj. โอ่อ่า, งดงาม, สง่า, ดีเลิศ, ภาคภูมิ, ผึ่งผาย, สูงส่ง, See also: magnificentness n., Syn. grand |
| pomp | (พอมพฺ) n. พิธีฉลองที่เอิกเกริก, การวางท่าทีโอ่อ่า, การแสดงที่โอ้อวดหรือหยิ่งยโส ความผึ่งผาย, Syn. splendor |
| pomposity | (พอมพอส'ซิที) n. ความเอิกเกริก, การวางท่าวางทาง, การเดินขบวนอย่างผึ่งผาย, ความผึ่งผาย, การคุยโว., See also: pompous adj. |
| portly | (พอร์ท'ลี) adj. ค่อนข้างอ้วน, ใหญ่โต, ผึ่งผาย, กำยำล่ำสัน, ภูมิฐาน., See also: portliness n. |
| puff | (พัฟ) n. กลุ่มควัน (หมอก, ไอ) , การพ่น, เสียงพ่น, สิ่งที่พ่นออก, ปุย, ปอย, ก้อนนูน, แป้งหรือปุยผัดหน้า, ผ้าห่ม, บทความสั้น ๆ ที่เป็นการยกยอ vi. พ่นควัน, พัดเป็นพัก ๆ , หอบ, ฮือ, พองตัว, โป่งออก vt. เป่า, พัด, ผาย, สูบ, สูด, อวดดี, ยกย่อง, ทำให้เป็นปุย., See also: puffingly |
| splay | (สเพลย์) vt., adj. ขยายออก, แผ่ออก, กางออก, ผายออก, เบิกออก vi. เอียง, ลาด, แผ่, ขยาย. n. ผิวหน้าที่เป็นมุมเอียง, เป็นรูปตัว'V', ใหญ่เทอะทะ, Syn. spread, ungainly |
| dignified | (adj) ทรงเกียรติ, ภูมิฐาน, สง่างาม, ผึ่งผาย, |
| divergent | (adj) ซึ่งผายออก, ซึ่งบานออก, ซึ่งลู่ออก, ผิดแผก, แตกต่าง |
| heave | (vi) ขึ้นสูง, อาเจียน, ผายออก, กระเพื่อม, ถอนใจ |
| pomp | (n) ความหรูหรา, ความโอ่อ่า, การวางท่า, ความผึ่งผาย |
| pompous | (adj) หรูหรา, โอ่อ่า, วางท่า, ผึ่งผาย, โอ้อวด |
| portly | (adj) ท้วม, กำยำล่ำสัน, สง่า, ตุ๊ต๊ะ, ผึ่งผาย, ใหญ่โต |
| smart | (adj) ฉลาด, องอาจ, โก้เก๋, ผึ่งผาย, ปราดเปรื่อง, เก่ง |
| smartness | (n) ความฉลาด, ความองอาจ, ความโก้เก๋, ความผึ่งผาย, ความเก่ง |
| splay | (vi) บาน, แผ่ออกไป, กาง, แบะ, ขยาย, ผายออก, ถ่างออก |
| stretch | (vt) ยื่นออกไป, แผ่ออกไป, ผายออก, ยืด, ขึง, เหยียด |