| พลอง ๑ | (พฺลอง) น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิด ในสกุล Memecylon วงศ์ Melastomataceae เนื้อละเอียดและแข็ง เช่น พลอง ( M. garcinioides Blume) พลองขี้นก ( M. floribundum Blume) พลองเหมือด ( M. eduleRoxb .). |
| พลอง ๒ | (พฺลอง) น. เรียกไม้ใช้เป็นอาวุธยาวประมาณ ๔ ศอก ว่า ไม้พลอง. |
| พลองแก้มอ้น | ดู สะเอ้ง ๒ (๑). |
| ไม้กระบอง | น. ไม้สั้นสำหรับใช้ตี มีรูปกลมบ้าง เหลี่ยมบ้าง คล้ายพลอง แต่สั้นกว่า. |
| ไม้ยาว | น. ไม้พลองเป็นเครื่องต่อสู้ป้องกันตัวในการเล่นกระบี่กระบอง, คู่กับ ไม้สั้น. (ดู ไม้สั้น). |
| ไม้สั้น | น. เครื่องต่อสู้ป้องกันตัวในการเล่นกระบี่กระบอง เป็นท่อนไม้ขนาดสั้น ๆ ปลายด้านหนึ่งมีห่วงสำหรับสอดแขนเข้าไปถึงข้อศอก ปลายอีกด้านหนึ่งมีไม้หลัก ๒ อัน อันในสำหรับมือจับ อันนอกเป็นเครื่องป้องกันในเวลาต่อสู้, ตรงข้ามกับ ไม้ยาว ซึ่งได้แก่พลองเป็นต้น. |
| สะเอ้ง ๒ | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Pternandra caerulescens Jack ในวงศ์ Melastomataceae ใบมีเส้นตามยาว ๓ เส้น ดอกสีม่วงแกมน้ำเงิน, พลองแก้มอ้น ก็เรียก. |
| club | (คลับ) { clubbed, clubbing, clubs } n. กระบอง, ไม้พลอง, ไม้ (ลูกกอล์ฟหรือฮอกกี้) , ไนต์คลับ, สโมสร, ชมรม, รูปดอกจิกบนไพ่, ส่วนที่คล้ายกระบอง v. ตีด้วยกระบองหรือไม้, รวมกลุ่มเป็นคลับ, รวมกัน, รวบรวม, ช่วยกันเสียค่าใช้จ่าย adj. ร่วมกัน, Syn. staff |
| sap | (แซพ) n. น้ำหล่อเลี้ยงในเนื้อเยื่อของต้นไม้, ของเหลวที่หล่อเลี้ยงร่างกาย, ของเหลวที่สำคัญต่อชีวิต, กำลังวังชา, คนโง่, คนเง่า, ตะบอง, ไม้พลอง, อุโมงค์ vt. ดูด (กำลัง) ออก, ตีด้วยไม้พลองหรือตะบอง, ขุดอุโมงค์เข้าหาฐานข้าศึก, ค่อย ๆ ทำลาย, ทอนกำลัง, ตัดกำลัง, เซาะ vi. ขุดอุโมงค์เข้าหาฐานข้าศึก |
| stick | (สทิค) { stuck, stuck, sticking, sticks } n. กิ่งไม้, ไม้เท้า, ไม้พลอง, ไม้เรียว, ไม้ตีกลอง, ก้าน, คัน, ด้าม, แท่ง, เสา, หนาม, ไม้คุมการบรรเลงของวงดนตรี, การแทง, การทิ่ม, การปัก, การเสียบ, การตอก, การหยุดยั้ง, การหยุดนิ่ง, สิ่งที่ทำให้ชักช้าหรือลำบาก, ความเหนี่ยว, สิ่งที่ทำให้ยึดติดกัน |
