| เศร้าใจ | ว. มีความรู้สึกสลดหดหู่ใจ เช่น เห็นป่าถูกบุกรุกทำลายแล้วเศร้าใจ. |
| สังเวช, สังเวช- | (สังเวด, สังเวชะ-) ก. รู้สึกเศร้าสลดหดหู่ต่อผู้ที่ได้รับทุกขเวทนา หรือต้องตายไป หรือต่อผู้ที่ตนเคารพนับถือซึ่งประพฤติตนไม่เหมาะสมเป็นต้น เช่น เห็นผู้คนประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกแล้วสังเวช พอรู้ข่าวว่าญาติผู้ใหญ่ของตนพัวพันคดีฉ้อราษฎร์บังหลวงก็สังเวช. |
| melancholy | (adj) เศร้า, See also: เศร้าโศก, ตรอมใจ, ใจคอห่อเหี่ยว, สลดหดหู่, Syn. sad, woeful, Ant. happy |
| adust | (adj) ไหม้, เกรียม, เศร้า, สลดหดหู่ |