กระแสง ๑ | น. เสียงเพราะมีกังวาน เช่น จึ่งตั้งนโม ซุ่มเสียงใหญ่โต กระแสงแจ่มใส (ประถม ก กา). |
กระเหว่า | (-เหฺว่า) น. นกดุเหว่า เช่น กระเหว่าเสียงเพราะแท้ แก่ตัว (โลกนิติ), กาเหว่า ก็ว่า. (ดู ดุเหว่า). |
พินทุสร | (พินทุสอน) น. เสียงเพราะ. |
เพราะ ๑ | ว. น่าฟัง, เสนาะ, ไพเราะ, เช่น เสียงเพราะ พูดเพราะ. |
เสียงดี | น. เสียงเพราะ |
เสียงทอง | ว. มีเสียงเพราะเป็นพิเศษทำให้มีคนนิยมมาก เช่น เขาเป็นนักร้องเสียงทอง. |
euphonious | (adj) ซึ่งมีเสียงเพราะ, See also: ซึ่งมีเสียงน่าฟัง, Syn. mellifluous, melodious, tuneful |
songbird | (n) นกที่มีเสียงเพราะเหมือนดนตรี, Syn. lark, nightingale |
tuneful | (adj) มีเสียงเพราะ |
tunefully | (adv) อย่างมีท่วงทำนอง, See also: อย่างมีเสียงเพราะ |
tunefulness | (n) ความมีเสียงเพราะ |
euphony | (n) เสียงเพราะ, ความเพราะพริ้ง, ความรื่นหู, ความไพเราะ |