abhorrence | (n) ความชิงชัง, See also: ความเกลียดชัง, Syn. execration, detestation |
abhorrence | (n) ผู้ถูกเกลียดชัง |
abhorrence | (แอบฮอ' เรินซฺ) n. ความเกลียดชัง, สิ่งหรือผู้ที่ถูกเกลียดชัง, Syn. disgust |
abhorrence | (n) ความรังเกียจ, ความขยะแขยง, ความเกลียดชัง, ความชิงชัง |
My behaviour at the time was unpardonable. I can hardly think of it without abhorrence. | ความประพฤติผมเวลานั้นไม่ควรให้อภัยเลย มันยากที่จะคิดถึงมันโดยปราศจากความรังเกียจ Episode #1.6 (1995) |
abhorrence | He has an abhorrence of snakes. |
abhorrence | Hypocrisy is my abhorrence. |
abhorrence | I yield to no one in abhorrence of violence. |
เทวศ | (n) hate, See also: detestation, hating, abhorrence, dislike, loathing, animosity, hostility, antipathy, Thai Definition: ความเกลียดชัง |
ความเกลียดชัง | (n) hatred, See also: abhorrence, loathing, detestability, Syn. ความชัง, ความเกลียด, Ant. ความรัก, Example: ลูกเลี้ยงมักจะได้รับความเกลียดชังจากแม่เลี้ยง |
ความชิงชัง | (n) hate, See also: detestability, disgust, loathing, abomination, abhorrence, antipathy, Syn. ความชัง, ความเกลียดชัง, Ant. ความรัก, ความชอบ |
abhorrence |
abhorrence |
abhorrence | (n) hate coupled with disgust, Syn. odium, detestation, execration, abomination, loathing |
Abhorrence | n. Extreme hatred or detestation; the feeling of utter dislike. [ 1913 Webster ] |
Self-abhorrence | n. Abhorrence of one's self. [ 1913 Webster ] |
Abscheu { f }; Verachtung { f } | abhorrence [Add to Longdo] |
厭離穢土 | [えんりえど;おんりえど, enriedo ; onriedo] (n) abhorrence of (living in) this impure world [Add to Longdo] |
自己嫌悪 | [じこけんお, jikoken'o] (n, adj-no) self-hatred; self-abhorrence; self-loathing [Add to Longdo] |