abominate | (vt) ชิงชัง, See also: เกลียด, ชัง, Syn. abhor, execrate, Ant. like, love |
abomination | (n) ความชัง, See also: ความชิงชัง, Syn. hatred, loathing, aversion |
abomination | (n) สิ่งที่น่าเกลียดชัง, See also: สิ่งที่เลวทราม |
abominate | (อะบอม' มิเนท) vt. เกลียดชัง, ไม่ชอบ -abomination n. -abominator n., Syn. loathe, abhor, Ant. love, like |
abominate | (vt) ขยะแขยง, รังเกียจ, เกลียด |
abomination | (n) ความขยะแขยง, ความรังเกียจ, ความเกลียด |
abominat | The sight of you is an abomination to me. |
จงเกลียดจงชัง | (v) hate, See also: dislike intensely, loathe, execrate, abominate, detest, Syn. เกลียด, เกลียดชัง, รังเกียจ, Ant. ชอบ, รัก, พอใจ, รักใคร่, Example: ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงจงเกลียดจงชังผมนัก, Thai Definition: ผูกใจเกลียดชังอย่างยิ่ง |
ชิงชัง | (v) hate, See also: dislike, detest, abhor, loathe, abominate, Syn. เกลียด, ชัง, เกลียดชัง, รังเกียจ, Ant. รัก, ชอบ, พอใจ, Example: แม่ชิงชังกับสภาพบ้านเก่าๆ โทรมๆ มานานนักหนาแล้ว |
ความชัง | (n) hatred, See also: dislike, animosity, detestation, loathing, abomination, Syn. ความชิงชัง, ความเกลียด, Ant. ความชอบ, ความรัก, Example: ความรู้สึกชอบกับความชังนี้ตามความหมายทางธรรมะแล้วย่อมถือว่าเป็นความทุกข์เท่ากัน |
ความชิงชัง | (n) hate, See also: detestability, disgust, loathing, abomination, abhorrence, antipathy, Syn. ความชัง, ความเกลียดชัง, Ant. ความรัก, ความชอบ |
ชัง | [chang] (v) EN: hate ; detest ; despise ; abhor ; loathe ; dislike ; abominate FR: détester ; haïr ; abhorrer ; mépriser ; avoir en horreur ; abominer |
ความเกลียดชัง | [khwām klīetchang] (n) EN: hatred FR: haine [ f ] ; abomination [ f[ |
abomination | |
abominations |
abominate | |
abominated | |
abominates | |
abominating | |
abomination | |
abominations |
abomination | (n) a person who is loathsome or disgusting |
abomination | (n) an action that is vicious or vile; an action that arouses disgust or abhorrence |
abominator | (n) one who hates or loathes, Syn. loather |
abhor | (v) find repugnant, Syn. loathe, execrate, abominate |
abhorrence | (n) hate coupled with disgust, Syn. odium, detestation, execration, abomination, loathing |
Abominate | v. t. |
Abomination | n. [ OE. abominacioun, -cion, F. abominatio. See Abominate. ] Antony, most large in his abominations. Shak. [ 1913 Webster ] |
淫猥 | [淫 猥] abominations; whoredoms #194,999 [Add to Longdo] |
Abscheu { f } | abomination [Add to Longdo] |
Abscheulichkeit { f } | abomination [Add to Longdo] |
verabscheuen | verabscheuend | to abominate | abominating [Add to Longdo] |
verabscheut | abominates [Add to Longdo] |
verabscheute | abominated [Add to Longdo] |
十悪 | [じゅうあく, juuaku] (n) (1) (See 八虐) the ten abominations (the ten most grievous offenses under traditional Chinese law); (2) { Buddh } (See 十善) the ten evil deeds [Add to Longdo] |