enfranchise | (vt) ให้มีสิทธิเลือกตั้ง, See also: ให้สิทธิเลือกตั้ง |
disenfranchise | (ดิสเอนแฟรน'ไชซ) vt. ดูdisfranchise. |
enfranchise | (เอนแฟรน'ไชซ) vt. ให้สิทธิพิเศษ, ให้สิทธิในการเลือกตั้งผู้แทน, ให้สัมปทาน, ให้สิทธิเป็นผู้จำหน่ายแต่ผู้เดียว, ปล่อยให้เป็นอิสระ., See also: enfranchisement n. ดูenfranchise enfranchiser n. ดูenfranchise, Syn. franchise. |
enfranchise | (vt) ให้อิสระ, ให้สิทธิ์ออกเสียง, ให้สิทธิพิเศษ, ให้สัมปทาน |
enfranchisement | (n) การให้อิสระ, การให้สิทธิออกเสียง, การให้สัมปทาน |
enfranchise | ๑. ให้สิทธิเลือกตั้ง (แก่พลเมือง) (ก. ปกครอง)๒. ให้สิทธิมีผู้แทน (แก่ท้องถิ่น) (ก. ปกครอง)๓. เปลี่ยนสิทธิการเช่าเป็นกรรมสิทธิ์ (ก. อังกฤษ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
enfranchisement | การให้สิทธิพิเศษ (เช่น สิทธิเลือกตั้ง) [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
enfranchisement of tenancy | การได้กรรมสิทธิ์ที่ดินเนื่องจากการเช่า (ระยะยาว) (ก. อังกฤษ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
enfranchise | |
enfranchised | |
enfranchises | |
disenfranchise | |
disenfranchised | |
disenfranchisement |
enfranchise | |
enfranchised | |
enfranchises | |
disenfranchise | |
disenfranchised | |
disenfranchises | |
enfranchisement | |
enfranchisements |
disenfranchise | (v) deprive of voting rights, Syn. disfranchise, Ant. enfranchise |
disenfranchisement | (n) the act of withdrawing certification or terminating a franchise, Ant. enfranchisement |
enfranchise | (v) grant voting rights, Ant. disenfranchise |
enfranchisement | (n) freedom from political subjugation or servitude |
affranchise | (v) grant freedom to; as from slavery or servitude, Syn. enfranchise |
certification | (n) the act of certifying or bestowing a franchise on, Syn. enfranchisement, Ant. disenfranchisement |
franchise | (n) a statutory right or privilege granted to a person or group by a government (especially the rights of citizenship and the right to vote), Syn. enfranchisement |
Disenfranchise | v. t. To disfranchise; to deprive of the rights of a citizen. -- |
disenfranchised | adj. deprived of the rights of citizenship, especially the right to vote. Opposite of |
Enfranchise | v. t. |
enfranchised | adj. endowed with the rights of citizenship especially the right to vote. |
Enfranchisement | n.
|
Enfranchiser | n. One who enfranchises. [ 1913 Webster ] |
Verleihung { f } | enfranchisement [Add to Longdo] |
befreien | befreiend | befreit | to enfranchise | enfranchising | enfranchised [Add to Longdo] |
失権 | [しっけん, shikken] (n, vs) loss of rights; disenfranchisement [Add to Longdo] |