| evidential | (เอฟวิเดิน'เชิล) adj. ซึ่งเป็นพยานหลักฐาน, ซึ่งเป็นเครื่องแสดง |
| fact, evidential; fact, relevant | ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับประเด็น [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| fact, relevant; fact, evidential | ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับประเด็น [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| evidential fact | ข้อเท็จจริงที่เกี่ยวกับประเด็น [ ดู relevant fact ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| evidential | (adj) serving as or based on evidence, Syn. evidentiary |
| Evidential | a. Relating to, or affording, evidence; indicative; especially, relating to the evidences of Christianity. Bp. Fleetwood. “Evidential tracks.” Earle.. -- |
| Evidenzerlebnis { n } | evidential experience [Add to Longdo] |
| beweiserheblich { adv } | evidentially [Add to Longdo] |
| beweiskräftig { adj } | evidential; probative [Add to Longdo] |
| erwiesenermaßen | evidential [Add to Longdo] |