| ตัดพ้อต่อว่า | (v) complain, See also: remonstrate, blame, Example: หล่อนตัดพ้อต่อว่าเขาที่ไม่ค่อยมีเวลามาหาลูกๆ, Thai Definition: ต่อว่าด้วยความน้อยใจ |
| ติง | (v) admonish, See also: expostulate, remonstrate, object, protest, Syn. ท้วง, ทักท้วง, ท้วงติง, คัดค้าน, แย้ง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: อาจารย์บางท่านติงการแสดงของนักศึกษาว่าไม่ค่อยเหมาะสมกับวัฒนธรรมไทย, Thai Definition: ทักท้วงไว้, แสดงความเห็นที่ขัดแย้ง |
| ทักท้วง | (v) protest, See also: protest, remonstrate with, advise against, object to, oppose, admonish, Syn. ทัดทาน, คัดค้าน, ท้วง, ต้านไว้, แย้ง, ท้วงติง, Ant. เห็นด้วย, สนับสนุน, Example: ในการประชุม มีสมาชิกบางคนทักท้วงข้อเสนอเรื่องการสร้างโรงงาน, Thai Definition: กล่าวหรือแสดงออกเป็นทำนองว่ายังไม่เห็นด้วย |
| ท้วง | (v) object, See also: protest against, oppose, argue against, criticize, remonstrate, expostulate, Syn. ท้วงติง, ทัดทาน, คัดค้าน, แย้ง, ติง, Ant. สนับสนุน, เห็นด้วย, Example: พ่อท้วงลูกเรื่องการออกไปเที่ยวนอกบ้าน, Thai Definition: พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย |
| ท้วงติง | (v) warn against, See also: protest against, object to, argue against, criticize, remonstrate, expostulate, Syn. ท้วง, คัดค้าน, ทักท้วง, ค้าน, Ant. สนับสนุน, Example: เขานั่งเฉยโดยไม่ท้วงติง |
| การท้วงติง | (n) objection, See also: protest, warning, admonition, expostulation, remonstration, Syn. การท้วง, การค้าน, การแย้ง, การติง |
| Premonstrate | v. t. [ L. praemonstratus, p. p. of praemonstrare; prae before + monstrate to show. ] To show beforehand; to foreshow. [ R. ] Herbert. [ 1913 Webster ] |
| Premonstratensian | n. [ F. prémontré, fr. Prémontré, fr. L. pratum monstratum. ] (R. C. Ch.) One of a religious order of regular canons founded by St. Norbert at Prémontré, in France, in 1119. The members of the order are called also White Canons, Norbertines, and Premonstrants. [ 1913 Webster ] |
| Premonstration | n. [ L. praemonstratio. ] A showing beforehand; foreshowing. [ 1913 Webster ] |
| Premonstrator | n. [ L. praemonstrator. ] One who, or that which, premonstrates. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
| Remonstrate | v. t. [ imp. & p. p. Remonstrated p. pr. & vb. n. Remonstrating. ] [ LL. remonstratus, p. p. of remonstrare to remonstrate; L. pref. re- + monstrare to show. See Monster. ] To point out; to show clearly; to make plain or manifest; hence, to prove; to demonstrate. [ Obs. ] Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] I will remonstrate to you the third door. B. Jonson. [ 1913 Webster ] |
| Remonstrate | v. i. To present and urge reasons in opposition to an act, measure, or any course of proceedings; to expostulate; as, to remonstrate with a person regarding his habits; to remonstrate against proposed taxation. [ 1913 Webster ] It is proper business of a divine to state cases of conscience, and to remonstrate against any growing corruptions in practice, and especially in principles. Waterland. [ 1913 Webster ] Syn. -- Expostulate, Remonstrate. These words are commonly interchangeable, the principal difference being that expostulate is now used especially to signify remonstrance by a superior or by one in authority. A son remonstrates against the harshness of a father; a father expostulates with his son on his waywardness. Subjects remonstrate with their rulers; sovereigns expostulate with the parliament or the people. [ 1913 Webster ] |
| Remonstration | n. [ Cf. OF. remonstration, LL. remonstratio. ] The act of remonstrating; remonstrance. [ R. ] Todd. [ 1913 Webster ] |
| Remonstrative | a. Having the character of a remonstrance; expressing remonstrance. [ 1913 Webster ] |
| Remonstrator | n. One who remonstrates; a remonsrant. Bp. Burnet. [ 1913 Webster ] |
