Saracen | (n) สมาชิกชนเผ่าหนึ่งแถบชายแดนซีเรียของอาณาจักรโรมันสมัยก่อน |
Saracenic | (adj) เกี่ยวกับชนเผ่าแถบชายแดนซีเรียของอาณาจักรโรมันสมัยก่อน |
saraceni | |
saraceno | |
saracens |
Saracen | |
Saracens |
saracen | (n) (historically) a member of the nomadic people of the Syrian and Arabian deserts at the time of the Roman Empire |
saracen | (n) (when used broadly) any Arab |
saracen | (n) (historically) a Muslim who opposed the Crusades |
Saracen | n. [ L. Saracenus perhaps fr. Ar. sharqi, pl. sharqiīn, Oriental, Eastern, fr. sharaqa to rise, said of the sun: cf. F. sarrasin. Cf. Sarcenet, Sarrasin, Sirocco. ] Anciently, an Arab; later, a Mussulman; in the Middle Ages, the common term among Christians in Europe for a Mohammedan hostile to the crusaders. [ 1913 Webster ]
|
Saracenical | |
サラセン | [sarasen] (n) Saracen [Add to Longdo] |