schmooze | (vi) : to talk with someone in a friendly way often in order to get some advantage for yourself |
schmoozer | (n) คนที่ชอบ schmooze, ชอบพูดคุยกับผู้อื่นในลักษณะคุยเก่ง, ร่าเริง, หรือเป็นมิตรมากๆ |
schmooze | (vi) การพูดคุยกับผู้อื่นในลักษณะคุยเก่ง, ร่าเริง, หรือเป็นมิตรมากๆ เช่น ในงานเลี้ยง เดิมคำนี้มักจะมีความหมายในเชิงลบ สื่อถึงคนที่คุยเก่ง แต่อาจเพื่อหาประโยชน์บางอย่างให้ตัวเอง แต่ในปัจจุบันก็มีความหมายในทางกลางๆ ไม่ได้เชิงลบเสมอไป ดูบทความอธิบายคำว่า schmooze ที่ https://dict-blog.longdo.com/whats-all-this-schmoozing-about-in-english/ |
schmo | (n) คนโง่ (คำสแลงแสดงความดูถูก), Syn. schmoe |
พูดพร่ำ | (v) chatter, See also: prattle, blather, babble, natter, rabbit on, schmooze, Syn. พูดพล่าม, พูดรำพัน, พูดพร่ำเพรื่อ, Example: คุณอย่ามัวพูดพร่ำอยู่เลย จะทำอะไรก็ทำลงไปเลย, Thai Definition: ี่พูดมากจนเสียประโยชน์, อาการที่พูดไม่รู้จักจบ |
พูดพร่ำ | [phūt-phram] (v, exp) EN: chatter ; prattle ; blather ; babble ; natter ; rabbit on ; schmooze FR: parler interminablement |
schmoke | |
schmoll | |
schmoker | |
schmoldt | |
schmooze | |
schmoyer | |
schmotzer | |
schmoozing |
chat | (n) an informal conversation, Syn. schmoose, confabulation, schmooze, confab |
conversationalist | (n) someone skilled at conversation, Syn. conversationist, schmoozer |
schmuck | (n) (Yiddish) a jerk, Syn. schmo, shmo, shmuck |
shmooze | (v) talk idly or casually and in a friendly way, Syn. jawbone, schmoose, shmoose, schmooze |