| innocence | (อิน'นะเซินซฺ) n. ความไร้เดียงสา, ความบริสุทธิ์, ความไร้มลทิน, ความซื่อ, ความไม่รู้ตัว, ความไม่เป็นภัย, บุคคลที่ไร้เดียงสา, สิ่งที่ไร้เดียงสา, Syn. innocuousness, Ant. guilt |
| sophisticate | (ซะฟิส'ทิเคท) n. ผู้ช่ำชองโลก. adj. ช่ำชองโลก vt. ทำให้ช่ำชองโลก, อ้างเหตุผลผิด ๆ , เจือปน, ทำให้ขาดความไร้เดียงสา, ทำให้ขาดลักษณะธรรมชาต' |
| sophisticated | (ซะฟิส'ทิเคทิด) adj. ช่ำชองโลก, มีลักษณะของชาวกรุง, ขาดความไร้เดียงสา, ขาดลักษณะธรรมชาติ, ซึ่งอ้างเหตุผลผิด ๆ , ตบตา, หลอกลวง, ทำให้หลงผิด, ซับซ้อน., Syn. sophisticate. |