1 ผลลัพธ์ สำหรับ ชะล่า ๒, ชะล่าใจ
หรือค้นหา: -ชะล่า ๒, ชะล่าใจ-, *ชะล่า ๒, ชะล่าใจ*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ชะล่า ๒, ชะล่าใจก. ฮึกเหิมจนประมาท เช่น แสนเสียดายนันทาที่น่ารัก ชะล่านักวิ่งออกนอกถนน (แบบเรียน), โจรชะล่าใจปล้นกลางวันแสก ๆ.

Time: 2.2206 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/