รับมอบ | (v) accept (something), See also: receive (something), Example: อธิบดีกรมส่งเสริมการเกษตร ยืนยันว่าหากรับมอบปุ๋ยอินทรีย์ แล้วตรวจสอบพบว่าปุ๋ยไม่ได้คุณภาพ ก็พร้อมบอกเลิกสัญญากับผู้ได้รับสัมปทาน, Thai Definition: รับเอาสิ่งที่ผู้อื่นให้มาเป็นของตน |
รับมอบ | (v) accept (something), See also: receive (something), Example: อธิบดีกรมส่งเสริมการเกษตร ยืนยันว่าหากรับมอบปุ๋ยอินทรีย์ แล้วตรวจสอบพบว่าปุ๋ยไม่ได้คุณภาพ ก็พร้อมบอกเลิกสัญญากับผู้ได้รับสัปทาน, Thai Definition: รับเอาสิ่งที่ผู้อื่นให้มาเป็นของตน |
รับมอบหมาย | (v) accept an assignment, See also: receive responsibility, be entrusted, Example: กองทัพได้รับมอบหมายจากรัฐบาลให้เป็นหัวหอกในการจัดที่ทำกินให้ราษฎร |
รับมอบ | [rap møp] (v, exp) EN: accept (sth) ; receive (sth) FR: prendre en charge |
รับมอบหมาย | [rap møp] (v, exp) EN: accept an assignment ; receive responsibility ; be entrusted |
breach of trust | (n) การทำผิดหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย |
assignment | (อะไซ'เมินทฺ) n. หน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย, การบ้าน, การโอน (สิทธิทรัพย์สิน, ดอกเบี้ยหรืออื่น ๆ), Syn. duty, task, mission |
attorney | (อะเทอ'นี) n., (pl. -neys) ทนายความ, นักกฎหมาย, ตัวแทน, ผู้รับมอบอำนาจ |
attorney-in-fact | ตัวแทน, ผู้รับมอบอำนาจ |
cessionary | n. ผู้รับมอบ, ผู้ได้รับการยกให้ |
commission | (คะมิช'เชิน) { commissioned, commissioning, commissions } n. การมอบหมายหน้าที่, การมอบหมาย, อำนาจที่มอบหมายให้, เอกสารมอบอำนาจ, คณะบุคคลที่ได้รับมอบหมายอำนาจให้กระทำบางอย่าง, คณะกรรมการ, คณะกรรมาธิการ, ค่านายหน้า, ค่าคอมมิชชั่น, สัญญาบัตร -Phr. (in commission เข้าประจ |
commissioned | (คะมิช'เชินดฺ) adj. ประจำการ, ซึ่งได้รับมอบอำนาจหน้าที่ |
commissioner | (สคะมิช'เชินเนอะ) n. ผู้ได้รับมอบหมายอำนาจหน้าที่, ผู้ตรวจการณ์, กรรมาธิการ, กรรมการ, หัวหน้ากรม, อธิบดี |
feoffee | (เฟฟ' ฟี, ฟีฟี') ผู้ที่ได้รับมอบที่ดิน |
fiduciary | (ฟีดู'เชียรี) n. ผู้ได้รับมอบหมายอำนาจหรือทรัพย์สิน, ผู้ได้รับความไว้วางใจ adj. ขึ้นอยู่กับความเชื่อใจ |
mandate | (แมน'เดท) n. คำสั่ง, อาณัติ, อาณัติปกครอง, คำสั่ง, อำนาจที่ได้รับมอบหมาย, ประกาศิต, กฤษฎีกา. vt. มอบอำนาจ, มอบอาณัติปกครอง, ให้อำนาจ, ออกประกาศิตหรือกฤษฎีกา, Syn. commander |
mandate | (n) คำสั่ง, อำนาจที่ได้รับมอบหมาย, อาณัติ, กฤษฎีกา, ประกาศิต |
Auftrag | (n) |der, pl. Aufträge| ใบสั่งงาน, ใบมอบหมายงาน เช่น Der Schreiner hatte den Auftrag, den Stühl zu reparieren. ช่างไม้ได้รับใบสั่งงานให้ซ่อมเก้าอี้, James Bond hat einen Auftrag erhalten, eine Bombe zu entschärfen. เจมส์ บอนด์ ได้รับมอบหมายงานให้กู้ระเบิดลูกหนึ่ง |