เป่ามนตร์ | ก. เสกคาถาแล้วเป่าลงไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายมีกระหม่อมเป็นต้น. |
ฉมัง | (ฉะหฺมัง) ว. แม่น เช่น มือฉมัง, ขลัง เช่น เป่ามนตร์ฉมัง. |
เป่ามนตร์ | ก. เสกคาถาแล้วเป่าลงไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายมีกระหม่อมเป็นต้น. |
ฉมัง | (ฉะหฺมัง) ว. แม่น เช่น มือฉมัง, ขลัง เช่น เป่ามนตร์ฉมัง. |