broach | (โบรชฺ) { broached, broaching, broaches } n. เครื่องคว้านรู, เหล็กเสียบ, โบสถ์หรือเจดีย์ยอดเหลี่ยม vt. เจาะรู, คว้านรู, ทำให้ผิวน้ำแตกกระจาย, See also: broacher n. -Conf. brooch |
diffract | vt. ทำให้อ้อมหรือแตกกระจาย, See also: diffraction n. diffractive adj. |
欠けら | [かけら, kakera] (n) แตกกระจาย, แตกแยกออกเป็นชิ้น ๆ |