| ส้าย | ก. กำจัด, สู้. |
| ส่าย ๑ | ก. แกว่งไปมา เช่น ส่ายผ้าอ้อมในน้ำ, ย้ายไปมา เช่น ส่ายหัว ส่ายสะโพก ว่าวส่าย. |
| ส่าย ๑ | น. กระโปรงยาวที่ผู้หญิงนุ่ง. |
| ส่าย ๒ | ว. เสียงอย่างเสียงที่เกิดจากผ้าแพรเนื้อหนาแข็งเสียดสีกัน เช่น ได้ยินเสียงแพรส่าย. |
| ส่าย | [sāi] (v) EN: swing ; swerve ; sway ; shake ; rock ; swish back and forth FR: agiter ; balancer |