1 ผลลัพธ์ สำหรับ -แหน ๒-
หรือค้นหา: -แหน ๒-, *แหน ๒*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
แหน ๒(แหนฺ) ก. ปิด เช่น ตูจะให้สูงทั้งหลายฆ่า ว่าผู้ดูชาดูแคลน แหนความเราจงมิด ปิดความเราจงทั่ว (ลอ).

Time: 1.5721 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/