109 ผลลัพธ์ สำหรับ -accus-

หรือค้นหา: -accus-, *accus*, accu

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

accuse	(vt) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, ปรักปรำ, Syn. blame, charge
accuse	(vt) ฟ้องร้อง, See also: ฟ้องศาล, Syn. charge
accused	(adj) ซึ่งถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง, Syn. arraigned, indicted, blamed
accused	(n) ผู้ต้องหา, See also: จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา
accuser	(n) ผู้กล่าวหา, See also: โจทก์, ผู้ฟ้อง, ผู้ฟ้องร้อง, Syn. prosecutor, plaintiff, objector
accustom	(vt) ทำให้คุ้นเคย, See also: ทำใหเคยชิน, Syn. habituate
accuse of	(phrv) กล่าวหาว่า, See also: กล่าวหา
accusation	(n) การกล่าวหา, See also: การประณาม, การหาเหตุ, Syn. indictment, accusal, arraignment
accusation	(n) ข้อกล่าวหา, See also: ข้อหา, คำกล่าวหา, Syn. charge, indictment, allegation
accustomed	(adj) คุ้นเคย, See also: เคยชิน, เป็นประจำ, Syn. habitual, usual, customary

Hope Dictionary

accus.	abbr. accusative (condemned)
accusation	(แอคคิวเซ' เชิน) n. การกล่าวหา, คำประนาม, การตำหนิ, การกล่าวโทษ, การใส่ความ, Syn. allegation
accusative	(อะคู' ซะทิฟว) adj. ซึ่งกล่าวหา
accusatorial	(อะคูซะทอ' เรียล) adj. เกี่ยวกับผู้กล่าวหา, Syn. pertaining to an accuser
accusatory	(อะคิว' ซะโทรี) adj. ซึ่งกล่าวหา, ซึ่งฟ้องร้อง, Syn. accusing, accusative
accuse	(อะคิวซ') vt., vi. กล่าวหา, ต่อว่า, ใส่ความ, Syn. charge, blame, incriminate
accused	(อะคิวซดฺ') adj., n. ซึ่งถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง, ผู้ถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง
accustom	(อะคัส' เทิม) vt. ทำให้ชิน, หรือคุ้นเคย, Syn. inure, familiarize, habituate
accustomed	(อะคัส' เทิมดฺ) adj. ชิน, คุ้นเคย, Syn. habitual, usual, conventional

Nontri Dictionary

accusation	(n) การกล่าวหา, การใส่ความ, การใส่ร้าย
accuse	(vt) กล่าวหา, ใส่ร้าย, ใส่ความ
accused	(n) จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา
accuser	(n) โจทก์, ผู้ฟ้องร้อง
accustom	(vt) ชิน, คุ้นเคย, เคยชิน
accustomed	(adj) ชิน, คุ้นเคย, เคยชิน
unaccustomed	(adj) ไม่คุ้นเคย, แปลก, ผิดวิสัย

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**

He'd come to accuse her of more crimes.		เขากล่าวหาเธอ ในคดีมากมาย Basic Instinct (1992)
Maybe the guy's been accused of child molesting.		แต่ที่จิงก้อค่อนข้างมีอายุแระ Hero (1992)
It turns out the accusations were false?		หัวหน้า Hero (1992)
They accused her of breaking her vow as a widow and running away to marry a rich man, who already had a wife, two concubines and other children.		พวกเขากล่าวหาแม่ที่แหกกฎความเป็นแม่ม่าย... แล้วหนีไปแต่งงานกับเศรษฐี ผู้มีภรรยาอยู่แล้ว รวมทั้งภรรยาน้อยสองคน กับลูกๆอีกหลายคน The Joy Luck Club (1993)
We have the accused at the scene of the crime.		เราได้ถูกกล่าวหาว่าในที่เกิดเหตุของอาชญากรรม The Shawshank Redemption (1994)
Schultz is accused of treason, and you know why.		ชูลท์ซ โดนข้อหา กฏบ และรู้ไหมว่าทำไม The Great Dictator (1940)
It appears that Mrs. Danvers has accused Robert of stealing a valuable ornament from the morning room.		คุณนายแดนเวอร์สกล่าวหาว่าโรเบิร์ต ขโมยของประดับมีค่าในห้องนั่งเล่นเช้า Rebecca (1940)
Robert denies the accusation most emphatically, sir.		เเต่โรเบิร์ตปฏิเสธเสียงเเข็งครับ Rebecca (1940)
Be careful, Favell. You've brought an accusation of murder.		ระวังหน่อยฟาเวล คุณเป็นคนกล่าวหาเรื่องการฆาตกรรมขึ้นมา Rebecca (1940)
But in my official capacity, I have no alternative but to pursue his accusations.		เเต่ด้วยหน้าที่เเล้ว ผมไม่มีทางเลือก นอกจากรับฟังข้อกล่าวหาของเขา Rebecca (1940)
If there's a reasonable doubt in your minds as to the guilt of the accused - a reasonable doubt-then you must bring me a verdict of not guilty.		ถ้ามีเหตุอันควรสงสัยในใจของคุณเป็นความผิดของผู้ถูกกล่าวหา - สงสัย-แล้วที่เหมาะสมที่คุณจะต้องนำคำตัดสินของฉันไม่ผิด 12 Angry Men (1957)
If there's no reasonable doubt, then you must, in good conscience, find the accused guilty.		หากมีข้อสงสัยใด ๆ ที่เหมาะสมแล้วคุณจะต้องอยู่ในจิตสำนึกที่ดี พบว่าผู้ถูกกล่าวหาว่ามีความผิด 12 Angry Men (1957)

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus

accus	A baseless accusation.
accus	Accustom a hunting dog to the noise of a gun.
accus	As communism has collapsed, capitalism is now accused of trying to "dominate the world."
accus	As for the accusations of heresy, here the evidence is much weaker.
accus	Beth accused her sister, Sally, of tearing her scarf.
accus	Bob is accustomed to hard work.
accus	Children are quick to accustom themselves to new surroundings.
accus	Don't accuse others for your own failure.
accus	Do you think the accused is really guilty of the crime?
accus	He accused her of having lied to him.
accus	He accused me of being a liar.
accus	He accused me of having broken our promise.

CMU Pronouncing Dictionary

accuse	/AH0 K Y UW1 Z/ /เออะ ขึ ยู้ สึ/ /əkjˈuːz/
accused	/AH0 K Y UW1 Z D/ /เออะ ขึ ยู้ สึ ดึ/ /əkjˈuːzd/
accuser	/AH0 K Y UW1 Z ER0/ /เออะ ขึ ยู้ เส่อ (ร)/ /əkjˈuːzɜːʴ/
accuses	/AH0 K Y UW1 Z IH0 Z/ /เออะ ขึ ยู้ สิ สึ/ /əkjˈuːzɪz/
accusers	/AH0 K Y UW1 Z ER0 Z/ /เออะ ขึ ยู้ เส่อ (ร) สึ/ /əkjˈuːzɜːʴz/
accusing	/AH0 K Y UW1 Z IH0 NG/ /เออะ ขึ ยู้ สิ่ง/ /əkjˈuːzɪŋ/
accustom	/AH0 K AH1 S T AH0 M/ /เออะ คะ สึ เติ่ม/ /əkˈʌstəm/
accusation	/AE2 K Y AH0 Z EY1 SH AH0 N/ /แอ ขึ เหยอะ เซ้ เฉิ่น/ /ˌækjəzˈeɪʃən/
accusation	/AE2 K Y UW0 Z EY1 SH AH0 N/ /แอ ขึ หยู่ เซ้ เฉิ่น/ /ˌækjuːzˈeɪʃən/
accusative	/AH0 K Y UW1 Z AH0 T IH0 V/ /เออะ ขึ ยู้ เสอะ ถิ ฝึ/ /əkjˈuːzətɪv/

Oxford Advanced Learners Dictionary

accuse	(vt) /@1 k y uu1 z/ /เออะ ขึ ยู้ สึ/ /əkjˈuːz/
accused	(vt, vt) /@1 k y uu1 z d/ /เออะ ขึ ยู้ สึ ดึ/ /əkjˈuːzd/
accuser	(n) /@1 k y uu1 z @ r/ /เออะ ขึ ยู้ เสิ่ร/ /əkjˈuːzər/
accuses	(vt) /@1 k y uu1 z i z/ /เออะ ขึ ยู้ สิ สึ/ /əkjˈuːzɪz/
accusers	(n) /@1 k y uu1 z @ z/ /เออะ ขึ ยู้ เสอะ สึ/ /əkjˈuːzəz/
accusing	(vt) /@1 k y uu1 z i ng/ /เออะ ขึ ยู้ สิ่ง/ /əkjˈuːzɪŋ/
accustom	(vt) /@1 k uh1 s t @ m/ /เออะ คะ สึ เติ่ม/ /əkˈʌstəm/
accustoms	(vt) /@1 k uh1 s t @ m z/ /เออะ คะ สึ เติ่ม สึ/ /əkˈʌstəmz/
accusation	(n) /a2 k y uu z ei1 sh @ n/ /แอ ขึ หยู่ เซ้ เฉิ่น/ /ˌækjuːzˈeɪʃən/
accusative	(n) /@1 k y uu1 z @ t i v/ /เออะ ขึ ยู้ เสอะ ถิ ฝึ/ /əkjˈuːzətɪv/

WordNet (3.0)

accusation	(n) a formal charge of wrongdoing brought against a person; the act of imputing blame or guilt, Syn. accusal
accusation	(n) an assertion that someone is guilty of a fault or offence, Syn. charge
accusative	(n) the case of nouns serving as the direct object of a verb, Syn. objective case, accusative case
accusative	(adj) containing or expressing accusation; ; ; - O.Henry, Syn. accusive, accusing, accusatory
accusatorial	(adj) specifically indicating a form of prosecution in which one is publicly accused of and tried for a crime and in which the judge is not also the prosecutor, Ant. inquisitorial
accuse	(v) bring an accusation against; level a charge against, Syn. criminate, impeach, incriminate
accused	(n) a defendant in a criminal proceeding
accuser	(n) someone who imputes guilt or blame
accusingly	(adv) in an accusing manner

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Accusable	a. [ L. accusabilis: cf. F. accusable. ] Liable to be accused or censured; chargeable with a crime or fault; blamable; -- with of. [ 1913 Webster ]
Accusal	n. Accusation. [ R. ] Byron. [ 1913 Webster ]
Accusant	n. [ L. accusans, p. pr. of accusare: cf. F. accusant. ] An accuser. Bp. Hall. [ 1913 Webster ]
Accusation	n. [ OF. acusation, F. accusation, L. accusatio, fr. accusare. See Accuse. ] [ 1913 Webster ] 1. The act of accusing or charging with a crime or with a lighter offense. [ 1913 Webster ] We come not by the way of accusation To taint that honor every good tongue blesses. Shak. [ 1913 Webster ] 2. That of which one is accused; the charge of an offense or crime, or the declaration containing the charge. [ 1913 Webster ] [ They ] set up over his head his accusation. Matt. xxvii. 37. [ 1913 Webster ] Syn. -- Impeachment; crimination; censure; charge. [ 1913 Webster ]
Accusatival	a. Pertaining to the accusative case. [ 1913 Webster ]
Accusative	n. (Gram.) The accusative case. [ 1913 Webster ]
Accusative	a. [ F. accusatif, L. accusativus (in sense 2), fr. accusare. See Accuse. ] [ 1913 Webster ] 1. Producing accusations; accusatory. “This hath been a very accusative age.” Sir E. Dering. [ 1913 Webster ] 2. (Gram.) Applied to the case (as the fourth case of Latin and Greek nouns) which expresses the immediate object on which the action or influence of a transitive verb terminates, or the immediate object of motion or tendency to, expressed by a preposition. It corresponds to the objective case in English. [ 1913 Webster ]
Accusatively	adv. 1. In an accusative manner. [ 1913 Webster ] 2. In relation to the accusative case in grammar. [ 1913 Webster ]
Accusatorial	a. Accusatory. [ 1913 Webster ]
Accusatorially	adv. By way accusation. [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary

状	[zhuàng, ㄓㄨㄤˋ, 状 / 狀] accusation; suit; state; condition; strong; great; -shaped #1,962 [Add to Longdo]
指控	[zhǐ kòng, ㄓˇ ㄎㄨㄥˋ, 指控] accusation; a (criminal) charge; to accuse #6,480 [Add to Longdo]
惯	[guàn, ㄍㄨㄢˋ, 惯 / 慣] accustomed to; used to #9,285 [Add to Longdo]
控诉	[kòng sù, ㄎㄨㄥˋ ㄙㄨˋ, 控诉 / 控訴] accuse; denounce #16,887 [Add to Longdo]
控告	[kòng gào, ㄎㄨㄥˋ ㄍㄠˋ, 控告] accuse; charge; sue #21,080 [Add to Longdo]
罪状	[zuì zhuàng, ㄗㄨㄟˋ ㄓㄨㄤˋ, 罪状 / 罪狀] accusation #34,976 [Add to Longdo]
诬	[wū, ㄨ, 诬 / 誣] accuse falsely #41,534 [Add to Longdo]
讦	[jié, ㄐㄧㄝˊ, 讦 / 訐] accuse; pry #130,514 [Add to Longdo]
忸	[niǔ, ㄋㄧㄡˇ, 忸] accustomed to; blush; be shy #160,628 [Add to Longdo]
狃	[niǔ, ㄋㄧㄡˇ, 狃] accustomed to #212,494 [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary

被告	[ひこく, hikoku] (n) defendant; the accused; (P) #5,892 [Add to Longdo]
問う(P);訪う	[とう, tou] (v5u-s, vt) (1) to ask; to question; to inquire; (2) to charge (i.e. with a crime); to accuse; (3) to care (about); (4) without regard to (with negative verb); (P) #9,529 [Add to Longdo]
原告	[げんこく, genkoku] (n) plaintiff; accuser; prosecutor; (P) #14,122 [Add to Longdo]
冤罪;えん罪;寃罪(iK)	[えんざい, enzai] (n) false charge; false accusation; misrepresentation #15,464 [Add to Longdo]
告訴	[こくそ, kokuso] (n, vs, adj-no) accusation; complaint; charge; legal action; (P) #18,128 [Add to Longdo]
弾劾	[だんがい, dangai] (n, vs, adj-no) impeachment; accusation; censure; denunciation; (P) #19,168 [Add to Longdo]
アキュゼイション;アキュセイション	[akyuzeishon ; akyuseishon] (n) accusation [Add to Longdo]
慣らし;馴らし	[ならし;ナラシ, narashi ; narashi] (n) running-in; breaking in (e.g. engine, etc.); accustomizing [Add to Longdo]
慣らす	[ならす, narasu] (v5s, vt) to accustom; (P) [Add to Longdo]
慣れっこ;馴れっこ	[なれっこ, narekko] (n, adj-no, adj-na) being used to ...; getting used to ...; being accustomed to; being conditioned to; be familiar with [Add to Longdo]

Time: 0.9728 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/