Bow-bells | n. pl. The bells of Bow Church in London; cockneydom. [ 1913 Webster ] People born within the sound of Bow-bells are usually called cockneys. Murray's Handbook of London. [ 1913 Webster ] |
cowbell | (n) กระดิ่งที่ผูกวัว |
cowbell | (n) กระดึงผูกคอวัว, โปง |
กระดึง | (n) cowbell, See also: wind bell, church-bell, Syn. โปง, Example: เสียงกังวานของกระดึงจากคอวัวขยับใกล้เข้าหมู่บ้าน, Count Unit: ใบ, ลูก, Thai Definition: เครื่องโลหะหรือเครื่องไม้มักมีรูปคล้ายกระดิ่ง มีลูกกระทบแขวนอยู่ภายในหรือห้อยกระหนาบอยู่ภายนอก มักใช้แขวนคอสัตว์เช่นวัวควาย เพื่อให้เกิดเสียงดัง |
cowbell | |
cowbells |
cowbell | |
cowbells |
cowbell | (n) a bell hung around the neck of cow so that the cow can be easily located |
カウベル | [kauberu] (n) cowbell [Add to Longdo] |