colonize | (vi) บุกเบิกอาณานิคม, See also: สร้างอาณานิคม, ตั้งอาณานิคม, ยึดเป็นอาณานิคม, อพยพไปตั้งถิ่นฐาน, Syn. settle, migrate, immigrate, transplant |
colonize | (vt) บุกเบิกอาณานิคม, See also: สร้างอาณานิคม, ตั้งอาณานิคม, ยึดเป็นอาณานิคม, อพยพไปตั้งถิ่นฐาน, Syn. settle, transplant, pioneer |
colonize | (คอล'ละไนซ) { colonized, colonised, colonizing, colonising, colonizes, colonises } v. สร้างอาณานิคม, See also: colonisation, colonization n. |
colonize | (vt) ตั้งอาณานิคม, ตั้งรกราก |
colonize | ตั้งนิคม [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
Colonize | เพิ่มจำนวน, พำนักอาศัย [การแพทย์] |
colonize | It seems, from books, that the colonizers and adventurers went sailing off to a new fine life, a new country, opportunities, and so forth. |
colonize | |
colonized | |
colonizer | |
colonizers |
colonize | |
colonized | |
colonizer | |
colonizes | |
colonizers |
colonize | (v) settle as a colony; of countries in the developing world, Syn. colonise, Ant. decolonize, decolonise |
colonize | (v) settle as colonists or establish a colony (in), Syn. colonise |
colonizer | (n) someone who helps to found a colony, Syn. coloniser |
Colonize | v. t. They that would thus colonize the stars with inhabitants. Howell. [ 1913 Webster ] |
Colonize | v. i. To remove to, and settle in, a distant country; to make a colony. C. Buchanan. [ 1913 Webster ] |
colonized | adj.
|
Colonizer | n. One who promotes or establishes a colony; a colonist. Bancroft. [ 1913 Webster ] |
屯田兵 | [とんでんへい, tondenhei] (n) agricultural soldiers; colonizers; colonisers [Add to Longdo] |