encounter | (n) การแข่งขัน, Syn. confrontation, contest |
encounter | (n) การประสบโดยบังเอิญ, See also: การพบปะกันโดยบังเอิญ, Syn. meeting |
encounter | (vt) เผชิญหน้า, See also: พบกัน, เจอกัน, Syn. confront, face, meet |
encounter | (เอนเคา'เทอะ) vt. เผชิญหน้า, พบ, ประสบ, ปะทะ., See also: encounterer n. |
encounter | (n) การเผชิญหน้า, การต่อสู้, การปะทะกัน, การประจัญหน้า |
encounter | (vt) เผชิญหน้า, ประจัญหน้า, ปะทะกัน, พบกัน |
พ้องพาน | (v) encounter, See also: meet, confront, Syn. พบปะ, พบพาน, Example: มนุษย์โดยธรรมชาติย่อมรักตนแสวงหาประโยชน์เฉพาะตนแต่เมื่อมาเกี่ยวพ้องพานกับคนอื่นซึ่งอยู่รวมกันก็ต้องยอมเสียสละบางสิ่งบางอย่าง |
ผจญ | (v) encounter, See also: face, confront, fight against, attack, Syn. ผจัญ, ประจญ, ประจัญ, Example: ครั้งหนึ่งในตอนเดินธุดงค์ตามป่าลึกหลวงพ่อได้เคยผจญกับเสือร้ายมาแล้ว, Thai Definition: ต่อสู้กับสิ่งที่เป็นอันตรายหรือยากลำบาก, Notes: (เขมร) |
สู้หน้า | (v) encounter, See also: face, affront, meet, confront, Syn. เผชิญหน้า, รอหน้า, Example: เขาไม่กล้าสู้หน้าภรรยาและลูกๆ ของเขา เพราะเขาทำผิดมากเหลือเกิน |
ผ่านพบ | (v) encounter, See also: see, meet, Syn. พบพาน, พานพบ, พบ, Example: เมื่อผมเดินทางแล้วผ่านพบอะไร ผมจะบันทึกเอาไว้ในรูปของนวนิยาย |
สู้หน้า | [sūnā] (v) EN: encounter FR: faire face ; parer à ; répondre |
encounter | |
encounter | |
encounters | |
encounters | |
encountered | |
encountered | |
encountering | |
encountering |
encounter | |
encounters | |
encountered | |
encountering |
encounter | (n) a casual meeting with a person or thing, Syn. coming upon |
encounter group | (n) a meeting of people to develop mutual understanding by freely expressing emotions |
Encounter | v. t. Then certain philosophers of the Epicureans, and of the Stoics, encountered him. Acts xvii. 18. [ 1913 Webster ] I am most fortunate thus accidentally to encounter you. Shak. [ 1913 Webster ] |
Encounter | v. i. To meet face to face; to have a meeting; to meet, esp. as enemies; to engage in combat; to fight; I will encounter with Andronicus. Shak. [ 1913 Webster ] Perception and judgment, employed in the investigation of all truth, have in the first place to encounter with particulars. Tatham. [ 1913 Webster ] |
Encounter | n. [ OF. encontre, fr. encontrer. See Encounter, v. t. ] To shun the encounter of the vulgar crowd. Pope. [ 1913 Webster ] As one for . . . fierce encounters fit. Spenser. [ 1913 Webster ] To join their dark encounter in mid-air. Milton. |
Encounterer | n. One who encounters; an opponent; an antagonist. Atterbury. [ 1913 Webster ] |
Trainingsgruppe { f } | encounter group [Add to Longdo] |
出会い | [であい, deai] (n) meeting; rendezvous; encounter; (P) #4,399 [Add to Longdo] |
遭遇 | [そうぐう, souguu] (n, vs) encounter; (P) #6,791 [Add to Longdo] |
出会う(P);出合う(P);出逢う;出遭う | [であう, deau] (v5u, vi) (1) (出遭う usu. has a negative connotation) to meet (by chance); to come across; to run across; to encounter; to happen upon; (2) (出会う, 出合う only) (esp. 出合う) to meet (e.g. of rivers, highways, etc.); (3) (出会う, 出合う only) (often used imperatively as 出会え) to emerge and engage (an enemy); (P) #8,048 [Add to Longdo] |
会う(P);逢う(P);遭う(P);遇う | [あう, au] (v5u, vi) (1) (逢う is often used for close friends, etc. and may be associated with drama or pathos; 遭う may have an undesirable nuance) to meet; to encounter; (2) (uk) (esp. 遭う when in kanji) to have an accident; to have a bad experience; (P) #11,591 [Add to Longdo] |
直面 | [ひためん, hitamen] (n) (1) confrontation; (vs) (2) to face; to confront; to encounter; (P) #13,913 [Add to Longdo] |
エンカウンター | [enkaunta-] (n) encounter [Add to Longdo] |
エンカウンターグループ | [enkaunta-guru-pu] (n) encounter group [Add to Longdo] |
エンカウント | [enkaunto] (n) (1) (abbr) (sl) (See エンカウンター) an encounter (usu. in computer games) (wasei [Add to Longdo] |
逢着 | [ほうちゃく, houchaku] (n, vs) encounter; face [Add to Longdo] |
一期一会 | [いちごいちえ, ichigoichie] (n) once-in-a-lifetime encounter (hence should be cherished as such) [Add to Longdo] |