paraplegia | (n) ภาวะอัมพาตของร่างกายส่วนล่าง, Syn. hemiplegia, diplegia |
paraplegia | n. ภาวะอัมพาตที่ขาและส่วนล่างของร่างกาย เนื่องจากไขสันหลังอักเสบหรือได้รับบาดเจ็บ, See also: paraplegic adj. |
paraplegia | อัมพาตครึ่งล่าง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Paraplegia | อัมพาตครึ่งล่าง [TU Subject Heading] |
paraplegia |
paraplegia |
paraplegia | (n) paralysis of the lower half of the body (most often as a result of trauma) |
Paraplegy | |
截瘫 | [截 瘫 / 截 癱] paraplegia; paralysis [Add to Longdo] |
家族性痙性対麻痺 | [かぞくせいけいせいたいまひ, kazokuseikeiseitaimahi] (n) familial spastic paraplegia [Add to Longdo] |
対麻痺;対まひ;椎麻痺(iK) | [ついまひ, tsuimahi] (n) paraplegia [Add to Longdo] |