progeny | (n) ลูกหลาน, See also: ดอกผล, ทายาท, Syn. children, descendants |
progeny | (พรอจ'จะนี) n. ลูกหลาน, ทายาท, ดอกผล, พืชรุ่นหลัง, Syn. descendants |
progeny | (n) ทายาท, ดอกผล, อนุชนรุ่นหลัง |
progeny | ผู้สืบสายโลหิต [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
progeny |
progeny |
Progeny | n. [ OE. progenie, F. progénie, fr. L. progenies, fr. progignere. See Progenitor. ] Descendants of the human kind, or offspring of other animals; children; offspring; race, lineage. “ Issued from the progeny of kings.” Shak. [ 1913 Webster ] |