zircon | (เซอ'คอน) n. แร่ zirconium silicate, ใช้เป็นตัวหักเห |
zirconium | (เซอโค'เนียม) n. ธาตุโลหะชนิดหนึ่งมีสัญลักษณ์คือ Zr |
zircon | (n) พลอย, เพทาย |
zircon | เซอร์คอน, เพทาย [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
Zircon | เซอร์คอน [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] |
Zircon | เซอร์คอน หรือ เพทาย, Example: แหล่ง - ชนิดผลึกเล็กละเอียดพบในเหมืองลานแร่ดีบุกทุก ๆ แห่ง และพบตามชายทะเลทั่วไป ส่วนมากที่เป็นรัตนชาติหรือพวกเม็ดโต ๆ พบเกิดร่วมกับหินภูเขาไฟ ชนิดหินบะซอลต์ พบที่จังหวัดจันทบุรี ตราด ศรีสะเกษ และแพร่ ประโยชน์ - เซอร์คอนที่มีคุณสมบัติโปร่งใสใช้เป็นรัตนชาติ โดยปกติแล้วเซอร์คอนสามารถใช้ทำเป็นวัสดุทนไฟ ใช้ทำอิฐทนไฟและวัตถุดินเผาเคลือบทุกชนิด ใช้เป็นหลอดอิเล็กทรอนิกส์ หลอดไฟถ่ายรูป เครื่องควบแน่น X-ray filters ใช้ในการเชื่อมไฟฟ้าเฉพาะแห่ง ฯลฯ โลหะเซอร์โคเนียมบริสุทธิ์นำไปใช้ในการสร้างเครื่องกำเนิดปฎิกรณ์ปรมาณู [สิ่งแวดล้อม] |
zircon | เพทาย, แร่ชนิดหนึ่ง เป็นผลึกของสารประกอบเซอร์โคเนียมซิลิเกต (ZrSiO4) มีความแข็ง7.5 ความถ่วงจำเพาะ 4.6 - 4.8 มีความวาวแบบเพชร ใส ไม่มีสี หรือมีสี เช่น น้ำตาล เขียว แดง เป็นต้น นิยมใช้เป็นแร่รัตนชาติ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
เพทาย | (n) zircon, Example: สีของเพทายมีความสง่าน่าเกรงขาม เหมาะกับผู้หญิงอย่างคุณมาก, Count Unit: ก้อน, เม็ด, Thai Definition: พลอยชนิดหนึ่ง สีแดงสลัวๆ |
เพทาย | [phēthāi] (n) EN: zircon FR: zircon [ m ] |
zircon | |
zircons | |
zirconium | |
zirconiums |
zircon | (n) a common mineral occurring in small crystals; chief source of zirconium; used as a refractory when opaque and as a gem when transparent, Syn. zirconium silicate |
zirconium | (n) a lustrous grey strong metallic element resembling titanium; it is used in nuclear reactors as a neutron absorber; it occurs in baddeleyite but is obtained chiefly from zircon, Syn. atomic number 40, Zr |
zirconium oxide | (n) a white crystalline oxide; used in refractories and in insulation and abrasives and enamels and glazes, Syn. zirconia, zirconium dioxide |
Zircon | n. [ F., the same word as jargon. See Jargon a variety of zircon. ]
|
Zircona | n. [ NL. ] (Chem.) Zirconia. [ 1913 Webster ] |
Zirconate | n. (Chem.) A salt of zirconic acid. [ 1913 Webster ] |
Zirconia | n. [ NL. ] (Chem.) The oxide of zirconium (
|
Zirconic | a. (Chem.) Pertaining to, containing, or resembling, zirconium;
|
Zirconium | n. [ NL. ] (Chem.) A rare element of the carbon-silicon group, intermediate between the metals and nonmetals, obtained from the mineral zircon as a dark sooty powder, or as a gray metallic crystalline substance. Symbol Zr. Atomic weight, 90.4. [ 1913 Webster ] |
Zircon light | . (Physics) A light, similar to the calcium light, produced by incandescent zirconia. [ Webster 1913 Suppl. ] |
Zircono | See Zirco-. [ 1913 Webster ] |
Zirconoid | n. [ Zircon + oid. ] (Crystallog.) A double eight-sided pyramid, a form common with tetragonal crystals; -- so called because this form often occurs in crystals of zircon. [ 1913 Webster ] |
锆 | [锆 / 鋯] zirconium Zr, transition metal, atomic number 40 #43,348 [Add to Longdo] |
锆石 | [锆 石 / 鋯 石] zircon (colored crystal of zirconium silicate ZrSiO4) [Add to Longdo] |
Zirkontrübung { f } | zircon opacification [Add to Longdo] |
Zirconium (Zirkonium) { n } [ chem. ] | zirconium [Add to Longdo] |
ジルコニア | [jirukonia] (n) zirconia [Add to Longdo] |
ジルコニウム | [jirukoniumu] (n) zirconium (Zr) [Add to Longdo] |
ジルコン | [jirukon] (n) zircon [Add to Longdo] |
酸化ジルコニウム | [さんかジルコニウム, sanka jirukoniumu] (n) zirconium oxide; zirconia [Add to Longdo] |