| appurtenant | (adj) ซึ่งติดต่อ, ซึ่งประกอบ, ซึ่งเป็นสิทธิ์ต่อเนื่อง |
| appurtenant | ส่วนประกอบ, ประกอบ, ต่อเนื่อง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| appurtenant structures | appurtenant structures, อาคารประกอบ [เทคนิคด้านการชลประทานและการระบายน้ำ] |
| Appurtenant | n. Something which belongs or appertains to another thing; an appurtenance. [ 1913 Webster ] Mysterious appurtenants and symbols of redemption. Coleridge. [ 1913 Webster ] |
| Appurtenant | a. [ F. appartenant, p. pr. of appartenir. See Appurtenance. ] Annexed or pertaining to some more important thing; accessory; incident;
|