34 ผลลัพธ์ สำหรับ cockneyfy

หรือค้นหา: -cockneyfy-, *cockneyfy*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น cockney

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Cockneyfy	v. t. [ Cockney + -fy. ] To form with the manners or character of a cockney. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ]
Cockney	n.; pl. Cockneys [ OE. cocknay, cokenay, a spoiled child, effeminate person, an egg; prob. orig. a cock's egg, a small imperfect egg; OE. cok cock + nay, neye, for ey egg (cf. Newt), AS. æg. See 1st Cock, Egg, n. ] 1. An effeminate person; a spoilt child. “A young heir or cockney, that is his mother's darling.” Nash (1592). [ 1913 Webster ] This great lubber, the world, will prove a cockney. Shak. [ 1913 Webster ] 2. A native or resident of the city of London, especially one living in the East End district; -- sometimes used contemptuously. [ 1913 Webster +PJC ] A cockney in a rural village was stared at as much as if he had entered a kraal of Hottentots. Macaulay. [ 1913 Webster ] 3. the distinctive dialect of a cockney{ 2 }. [ PJC ]
Cockney	a. Of or relating to, or like, cockneys. [ 1913 Webster ]
Cockneydom	n. The region or home of cockneys; cockneys, collectively. Thackeray. [ 1913 Webster ]
Cockneyish	a. Characteristic of, or resembling, cockneys. [ 1913 Webster ]
Cockneyism	n. The characteristics, manners, or dialect, of a cockney. [ 1913 Webster ]

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

cockney

(n) คนจนในย่านลอนดอนตะวันออก

Hope Dictionary

cockney	n., adj. (เกี่ยวกับ) ชาวลอนดอนทางด้านตะวันออกที่เป็นที่อยู่อาศัยของคนจน, See also: cockneyish adj. ดูcockney cockneyism n. ดูcockney
cockney accent	n. สำเนียงอังกฤษของชาวลอนดอนย่านตะวันออก

Nontri Dictionary

cockney	(adj) ชั้นต่ำ, ไม่มีสกุล
cockney	(n) คนชั้นต่ำ, คนจนในอังกฤษ

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**

He's seen here amongst local cockneys who have taken him to their hearts.		และภาพที่เห็นเขาอยู่กับชาวค็อกนีย์ ซึ่งรับเขาไว้ในหัวใจแล้ว Gandhi (1982)
Yeah, I know Niki. Short-arse Polish cockney sales rep. Goes at it like a rabbit.		ใช่ฉันรู้ Niki สั้นตูดตัวแทนฝ่ายขายสกุลโปแลนด์ ไปที่มันเหมือนกระต่าย The Russia House (1990)
John, they're good stuff. Scotch and Cockney.		จอห์น พวกเค้าเป็นคนดีน่ะ สก็อตซ กับ คอคนี่ไง RocknRolla (2008)
(Cockney accent) excuse me, sir.		ขอโทษค่ะ ท่าน Seder Anything (2009)
WALTER: (IN COCKNEY ACCENT) Wake up.		วอลเตอร์: (IN COCKN EY สำเนียง) ตื่นขึ้นมา The Beaver (2011)
(Cockney accent): Hello, Caroline.		ฮาโหว แคโลลายยยย Pilot (2011)
(Cockney accent): Uh... "Hello... Caroline.		เอ่อ หวาดเด แคโรไลน์ Pilot (2011)
Think that it - middle-aged, Cockney actor, it's just Bob Hoskins, isn't it?		คิดดูสิ ดาราวัยกลางคนที่ดูจนๆ นั่นน่าจะเป็นบ๊อบ ฮอสคินส์ใช่ไหม? ต้องใช่แน่ Episode #18.3 (2012)

CMU Pronouncing Dictionary

cockney

/K AA1 K N IY0/
/ค้า ขึ หนี่/
/kˈɑːkniː/

Oxford Advanced Learners Dictionary

cockney	(n) /k o1 k n ii/ /เคาะ ขึ หนี่/ /kˈɒkniː/
cockneys	(n) /k o1 k n i z/ /เคาะ ขึ หนิ สึ/ /kˈɒknɪz/

WordNet (3.0)

cockney	(n) a native of the east end of London
cockney	(n) the nonstandard dialect of natives of the east end of London
cockney	(adj) characteristic of Cockneys or their dialect
cockney	(adj) relating to or resembling a cockney

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Cockney	n.; pl. Cockneys [ OE. cocknay, cokenay, a spoiled child, effeminate person, an egg; prob. orig. a cock's egg, a small imperfect egg; OE. cok cock + nay, neye, for ey egg (cf. Newt), AS. æg. See 1st Cock, Egg, n. ] 1. An effeminate person; a spoilt child. “A young heir or cockney, that is his mother's darling.” Nash (1592). [ 1913 Webster ] This great lubber, the world, will prove a cockney. Shak. [ 1913 Webster ] 2. A native or resident of the city of London, especially one living in the East End district; -- sometimes used contemptuously. [ 1913 Webster +PJC ] A cockney in a rural village was stared at as much as if he had entered a kraal of Hottentots. Macaulay. [ 1913 Webster ] 3. the distinctive dialect of a cockney{ 2 }. [ PJC ]
Cockney	a. Of or relating to, or like, cockneys. [ 1913 Webster ]
Cockneydom	n. The region or home of cockneys; cockneys, collectively. Thackeray. [ 1913 Webster ]
Cockneyfy	v. t. [ Cockney + -fy. ] To form with the manners or character of a cockney. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ]
Cockneyish	a. Characteristic of, or resembling, cockneys. [ 1913 Webster ]
Cockneyism	n. The characteristics, manners, or dialect, of a cockney. [ 1913 Webster ]

DING DE-EN Dictionary

Londoner { m } | Londoner { pl }

cockney | cockneys [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary

コックニー

[kokkuni-] (n) cockney [Add to Longdo]

Time: 2.4839 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/