inconsistence | (อินคันซิส' เทินซฺ) n. ความไม่สอดคล้องกัน, ความไม่ลงรอยกัน, ความขัดกัน, ความไม่เป็นไปตามที่ว่า, สิ่งที่ไม่สอดคล้องกัน., Syn. inconsistency |
consistence | (n) ความมั่นคง, ความเหนียวแน่น, ความคงเส้นคงวา, ความไม่เปลี่ยนแปลง |
Consistence, Unitary and Internally | ลักษณะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน [การแพทย์] |
consistence |
consistence |
Consistency | Water, being divided, maketh many circles, till it restore itself to the natural consistence. Bacon. [ 1913 Webster ] We are as water, weak, and of no consistence. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] The same form, substance, and consistency. T. Burnet. [ 1913 Webster ]
Let the expressed juices be boiled into the consistence of a sirup. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] The church of God, as meaning the whole consistence of orders and members. Milton. [ 1913 Webster ] His friendship is of a noble make and a lasting consistency. South. [ 1913 Webster ] That consistency of behavior whereby he inflexibly pursues those measures which appear the most just. Addison. [ 1913 Webster ] Consistency, thou art a jewel. Popular Saying. [ 1913 Webster ] Variants: Consistence |