19 ผลลัพธ์ สำหรับ disbelieve

/ดิ สึ เบอะ ลี้ ฝึ/ /D IH0 S B AH0 L IY1 V/ /dɪsbəlˈiːv/

หรือค้นหา: -disbelieve-, *disbelieve*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

disbelieve	(vt) ไม่เชื่อถือ, See also: ไม่แน่ใจ, Syn. doubt, challenge, Ant. believe, trust
disbeliever	(n) ผู้ที่ไม่นับถือศาสนา

Hope Dictionary

disbelieve

vt. ไม่เชื่อ, See also: disbeliever n. ดูdisbelieve

Nontri Dictionary

disbelieve

(vt) ไม่เชื่อ, ไม่ยอมรับ

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**

My job isn't to believe or disbelieve. It's to act or not to act.		หน้าที่ของฉันไม่ใช่ต้องมาเชื่อ หรือ ไม่เชื่อ หน้าที่ฉันคือ ทำ หรือ ไม่ทำ Akira (1988)
Some weeks later, that disbelieving little boy went missing.		ไม่กี่อาทิตย์ต่อมา เด็กที่ไม่เชื่อก็หายตัวไป Dead Silence (2007)
Listen, I was a disbeliever just like you are.		ฟังนะ! ตอนแรกข้าก็ไม่เชื่อเหมือนกับท่าน แต่ธนูเอพิรุสมีอยู่จริง Immortals (2011)
(chuckles disbelievingly)		(chuckles disbelievingly) Eye to Eye (2013)
It's not to be believed or disbelieved.		มันไม่เกี่ยวกับความเชื่อหรือไม่เชื่อ III. (2014)

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

ไม่ไว้วางใจ

(v) distrust, See also: disbelieve, mistrust, have no trust in, have no confidence in, suspect, be suspicious of, Ant. ไว้วางใจ, วางใจ, Example: ผู้คนในเมืองต่างมีชีวิตเร่งรีบ และหวาดกลัว ไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกัน, Thai Definition: ไม่เชื่อใจ, ไม่วางใจ, ไม่เชื่อถือ

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

แคลงใจ	[khlaēngjai] (v) EN: doubt ; distrust ; mistrust ; disbelieve ; suspect ; be uncertain FR: douter ; soupçonner ; suspecter
ไม่ไว้ใจ	[mai waijai] (v, exp) EN: distrust ; doubt ; mistrust ; disbelieve ; suspect FR: se méfier de

CMU Pronouncing Dictionary

disbelieve

/D IH0 S B AH0 L IY1 V/
/ดิ สึ เบอะ ลี้ ฝึ/
/dɪsbəlˈiːv/

Oxford Advanced Learners Dictionary

disbelieve	(v) /d i2 s b i l ii1 v/ /ดิ สึ บิ ลี้ ฝึ/ /dˌɪsbɪlˈiːv/
disbelieved	(v, v) /d i2 s b i l ii1 v d/ /ดิ สึ บิ ลี้ ฝึ ดึ/ /dˌɪsbɪlˈiːvd/
disbelieves	(v) /d i2 s b i l ii1 v z/ /ดิ สึ บิ ลี้ ฝึ สึ/ /dˌɪsbɪlˈiːvz/

WordNet (3.0)

disbelieve

(v) reject as false; refuse to accept, Syn. discredit, Ant. believe

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Disbelieve

v. t. [ imp. & p. p. Disbelieved p. pr. & vb. n. Disbelieving. ] Not to believe; to refuse belief or credence to; to hold not to be true or actual. [ 1913 Webster ]

Assertions for which there is abundant positive evidence are often disbelieved, on account of what is called their improbability or impossibility. J. S. Mill. [ 1913 Webster ]

Disbeliever

n. One who disbelieves, or refuses belief; an unbeliever. Specifically, one who does not believe the Christian religion. I. Watts. [ 1913 Webster ]

Time: 1.5953 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/