11 ผลลัพธ์ สำหรับ discursive

/ดิ สึ เก๊อ (ร) สิ ฝึ/ /D IH0 S K ER1 S IH0 V/ /dɪskˈɜːʴsɪv/

หรือค้นหา: -discursive-, *discursive*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

discursive	(adj) ซึ่งอ้อมค้อม, See also: ซึ่งไกลประเด็น, Syn. disconnected, cursory
discursively	(adv) อย่างอ้อมค้อม, See also: อย่างไม่ตรงไปตรงมา

Hope Dictionary

discursive

(ดิสเคอร์'ซิฟว) adj. อ้อมค้อม, ไกลประเด็น, สับสน., Syn. digressive, diffuse, Ant. organized

Nontri Dictionary

discursive

(adj) ก้าวก่ายกัน, สับสน, อ้อมค้อม

CMU Pronouncing Dictionary

discursive

/D IH0 S K ER1 S IH0 V/
/ดิ สึ เก๊อ (ร) สิ ฝึ/
/dɪskˈɜːʴsɪv/

Oxford Advanced Learners Dictionary

discursive	(adj) /d i1 s k @@1 s i v/ /ดิ้ สึ เก๊อ สิ ฝึ/ /dˈɪskˈɜːsɪv/
discursively	(adv) /d i1 s k @@1 s i v l ii/ /ดิ้ สึ เก๊อ สิ ฝึ หลี่/ /dˈɪskˈɜːsɪvliː/
discursiveness	(n) /d i1 s k @@1 s i v n @ s/ /ดิ้ สึ เก๊อ สิ ฝึ เหนอะ สึ/ /dˈɪskˈɜːsɪvnəs/

WordNet (3.0)

discursively	(adv) in a rambling manner, Syn. ramblingly
discursiveness	(n) the quality of being discursive

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Discursive

a. [ Cf. F. discursif. See Discourse, and cf. Discoursive. ] 1. Passing from one thing to another; ranging over a wide field; roving; digressive; desultory. “Discursive notices.” De Quincey. [ 1913 Webster ]

The power he [ Shakespeare ] delights to show is not intense, but discursive. Hazlitt. [ 1913 Webster ]

A man rather tacit than discursive. Carlyle. [ 1913 Webster ]

2. Reasoning; proceeding from one ground to another, as in reasoning; argumentative. [ 1913 Webster ]

Reason is her being,
Discursive or intuitive. Milton.

-- Dis*cur"sive*ly, adv. -- Dis*cur"sive*ness, n. [ 1913 Webster ]

Time: 1.8842 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/