irreconcilable | (adj) เข้ากันไม่ได้, See also: ไปด้วยกันไม่ได้, ไม่ลงรอยกัน, Syn. incompatiable, divergent, Ant. reconcilable, compatiable |
irreconcilable | (adj) ไม่สามารถปรองดองกันได้, See also: ไม่สามารถคืนดีกันได้ |
irreconcilable | (adj) ปรองดองกันไม่ได้, เข้ากันไม่ได้ |
irreconcilable | ไม่ยอมผ่อนปรน [ ดู intransigent ประกอบ ] [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
irreconcilable |
irreconcilable |
irreconcilable | (adj) impossible to reconcile, Syn. unreconcilable, Ant. reconcilable |
Irreconcilable | a. [ Pref. ir- not + reconcilable: cf. F. irréconciliable. ] Not reconcilable; not able to be reconciled or brought into accord; implacable; incompatible; inconsistent; disagreeing; |
不倶戴天 | [ふぐたいてん, fugutaiten] (n) cannot allow (oneself) to live (with someone) under the canopy of heaven; cannot allow (the sworn enemy) to live in this world; irreconcilable (enemy) [Add to Longdo] |