42 ผลลัพธ์ สำหรับ laurate
หรือค้นหา: -laurate-, *laurate*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น laureate

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Laurate

n. (Chem.) A salt of lauric acid. [ 1913 Webster ]

Laureate

a. [ L. laureatus, fr. laurea laurel tree, fr. laureus of laurel, fr. laurus laurel: cf. F. lauréat. Cf. Laurel. ] Crowned, or decked, with laurel. Chaucer. [ 1913 Webster ]

To strew the laureate hearse where Lycid lies. Milton. [ 1913 Webster ]

Soft on her lap her laureate son reclines. Pope. [ 1913 Webster ]


Poet laureate. (b) One who received an honorable degree in grammar, including poetry and rhetoric, at the English universities; -- so called as being presented with a wreath of laurel. [ Obs. ] (b) Formerly, an officer of the king's household, whose business was to compose an ode annually for the king's birthday, and other suitable occasions; now, a poet officially distinguished by such honorary title, the office being a sinecure. It is said this title was first given in the time of Edward IV. [ Eng. ] (c) A poet who has been publicly recognized as the most pre-eminent poet of a country or region; as, the poet laureate of the United States. [ 1913 Webster +PJC ]

Laureate

n. 1. One crowned with laurel; a poet laureate. “A learned laureate.” Cleveland. [ 1913 Webster ]

2. A person who has been presented with an award for some distinguished achievement; as, a Nobel laureate; the Pris de Rome laureate; the Music Director Laureate; the conductor laureate. [ PJC ]

Laureate

v. i. [ imp. & p. p. Laureated p. pr. & vb. n. Laureating ] To honor with a wreath of laurel, as formerly was done in bestowing a degree at the English universities. [ 1913 Webster ]

Laureateship

n. State, or office, of a laureate. [ 1913 Webster ]


NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
laureate(n) ผู้สมควรได้รับเกียรติยศ

Hope Dictionary
laureate(ลอ'รีอิท) n., adj. (ซึ่งเป็นผู้) ผู้ได้รับเกียรติยศ, ผู้ได้รับรางวัลเป็นเกียรติยศ, See also: laureateship n. ดูlaureate laureation n. ดูlaureate, Syn. eminent
baccalaureate(แบคคะลอ'รีเอท) n. บัณฑิตปริญญาตรี, พิธีศาสนาสำหรับบัณฑิตจบใหม่, คำสวดมนต์ในพิธีดังกล่าว
poet laureate(-ลอ'รีเอท) n. นักกวีราชสำนัก, นักกวีที่มีชื่อเสียงที่สุด pl. poets laureate

Nontri Dictionary
laureate(adj) มีเกียรติ, มีชื่อเสียง, เป็นเกียรติ

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Former winners include Nobel laureates, Field's medal winners... renowned astrophysicists and lowly M.I.T. professors. คนก่อนที่ทำได้ ยังได้รางวัลโนเบิล แชมป์คณิตศาสตร์โลก กลายเป็นนักดาราศาสตร์ชื่อดัง เป็นศาสตราจารย์กระจอกที่ M.I.T. Good Will Hunting (1997)
A nobel prize laureate. ผู้สมควรได้รับรางวัลโนเบล Finding Freebo (2008)
Was he a Nobel laureate perchance?" ไม่ใช่ เขาอยากจะมีไส้กรอกใหญ่ ABQ (2009)
I just got a call from a Nobel Laureate who claims you dragged him out of bed to ask if he's missing a mummy. ผมเพิ่งได้รับโทรศัพท์จาก ผู้ได้รับเกียรติเสนอชื่อ ให้รับรางวัลโนเบล คนที่อ้างว่าเขาโดนปลุกให้ตื่น เพื่อสอบถามว่าเขาำทำร่างมัมมี่ หายไปหรือเปล่า A Night at the Bones Museum (2009)
All right, then. I'll let you get back to pissing off Nobel Laureates. เอาล่ะ ถ้างั้นผมจะบอกคุณ ให้หลีกห่างจากคนที่ถูก เสนอชื่อโนเบลนั่น A Night at the Bones Museum (2009)
And Mark was the biggest thing on a campus that included 19 Nobel laureates, 15 Pulitzer Prize winners, two future Olympians, and a movie star. มาร์คกลายเป็นบุคคลสำคัญของมหาลัย ไม่แพ้เจ้าของรางวัลโนเบล19คน เจ้าของรางวัลพูลิทเซอร์15คน นักกีฬาโอลิมปิกอีกสองคนแล้วก็ดาราด้วย The Social Network (2010)
Less than 24 hours after the failed assassination attempt on the Saudi prince Nobel laureate Professor Leo Bressler announced the development of a new strain of corn fast-growing, self-propagating, drought-tolerant, and pest-resistant to be made available worldwide without patent or copyright costs. เป็นเวลา 24 ชม.หลังจากที่ความพยามลอบสังหารเจ้าชายซาอุดิอารเบียล้มเหลว เบรสต์เลอประกาศพัฒนาข้าวโพดใหม่ เติบโตอย่างรวดเร็ว Unknown (2011)
What sight is better than your little boy embarrassing a Nobel laureate? คนคัดค้านโต้แย้งกันนะ นายจะว่าไง? The Rhinitis Revelation (2011)
Supreme Court justices, and even the poet laureate. คณะกรรมการศาลฎีกา และแม้กระทั่งนักแต่งกวี The Replacements (2013)
I think he is just a poet laureate. ข้าคิดว่าเขาเป็นเพียงแค่กวีคนหนึ่ง Iljimae (2008)

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
เจ้าของ[jaokhøng] (n) EN: author ; laureate  FR: lauréat [ m ]
เจ้าของรางวัลโนเบล[jaokhøng rāngwan Nōbēn] (n, exp) EN: Nobel laureate  FR: lauréat du prix Nobel [ m ]
ผู้ชนะ[phūchana] (n) EN: winner ; victor  FR: vainqueur [ f ] ; gagnant [ m ] ; gagnante [ f ] ; lauréat [ m ] ; lauréate [ f ]
ผู้ได้รับรางวัลโนเบล[phū dāirap Rāngwan Nōbēn] (n, exp) EN: Nobel laureate  FR: lauréat du prix Nobel [ m ]
รัตนกวี[rattanakawi] (n, exp) EN: poet laureate

CMU Pronouncing Dictionary
laureate
 /L AO1 R IY0 AH0 T/
/โล้ หรี่ เออะ ถึ/
/lˈɔːriːət/
laureates
 /L AO1 R IY0 AH0 T S/
/โล้ หรี่ เออะ ถึ สึ/
/lˈɔːriːəts/

Oxford Advanced Learners Dictionary
laureate
 (n) /l o1 r i@ t/ /เลาะ เหรี่ย (ร) ถึ/ /lˈɒrɪət/
laureates
 (n) /l o1 r i@ t s/ /เลาะ เหรี่ย (ร) ถึ สึ/ /lˈɒrɪəts/

WordNet (3.0)
laureate(n) someone honored for great achievements; figuratively someone crowned with a laurel wreath
laureate(adj) worthy of the greatest honor or distinction; - James Traub

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Laureate

a. [ L. laureatus, fr. laurea laurel tree, fr. laureus of laurel, fr. laurus laurel: cf. F. lauréat. Cf. Laurel. ] Crowned, or decked, with laurel. Chaucer. [ 1913 Webster ]

To strew the laureate hearse where Lycid lies. Milton. [ 1913 Webster ]

Soft on her lap her laureate son reclines. Pope. [ 1913 Webster ]


Poet laureate. (b) One who received an honorable degree in grammar, including poetry and rhetoric, at the English universities; -- so called as being presented with a wreath of laurel. [ Obs. ] (b) Formerly, an officer of the king's household, whose business was to compose an ode annually for the king's birthday, and other suitable occasions; now, a poet officially distinguished by such honorary title, the office being a sinecure. It is said this title was first given in the time of Edward IV. [ Eng. ] (c) A poet who has been publicly recognized as the most pre-eminent poet of a country or region; as, the poet laureate of the United States. [ 1913 Webster +PJC ]

Laureate

n. 1. One crowned with laurel; a poet laureate. “A learned laureate.” Cleveland. [ 1913 Webster ]

2. A person who has been presented with an award for some distinguished achievement; as, a Nobel laureate; the Pris de Rome laureate; the Music Director Laureate; the conductor laureate. [ PJC ]

Laureate

v. i. [ imp. & p. p. Laureated p. pr. & vb. n. Laureating ] To honor with a wreath of laurel, as formerly was done in bestowing a degree at the English universities. [ 1913 Webster ]

Laureateship

n. State, or office, of a laureate. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
ノーベル賞受賞者[ノーベルしょうじゅしょうしゃ, no-beru shoujushousha] (n) Nobel laureate; Nobel-Prize winner [Add to Longdo]
学士号[がくしごう, gakushigou] (n) baccalaureate; bachelor's degree [Add to Longdo]
桂冠詩人[けいかんしじん, keikanshijin] (n) poet laureate [Add to Longdo]

Time: 2.032 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/