scoff | (vi) พูดเยาะเย้ย, See also: ล้อเลียน, เสียดสี, Syn. deride, jeer, mock |
scoff | (vt) พูดเยาะเย้ย, See also: ล้อเลียน, เสียดสี, Syn. deride, jeer, mock |
scoff | (n) การพูดเยาะเย้ย, See also: การล้อเลียน, การเสียดสี, สิ่งที่เยาะเย้ย, Syn. sneer |
scoff | (vi) กินอย่างตะกละ (คำสแลง), See also: กินอย่างมูมมาม, Syn. gobble, wolf |
scoff | (vt) กินอย่างตะกละ (คำสแลง), See also: กินอย่างมูมมาม, Syn. gobble, wolf |
scoff | (n) อาหารประเภทปลา (คำสแลง), See also: ผลิตภัณฑ์อาหารปลา |
scoffer | (n) ผู้เยาะเย้ย |
scoff at | (phrv) หัวเราะเยาะ, See also: เยาะเย้ย, Syn. laugh at |
scoff at | (phrv) คิดว่า (บางสิ่ง) ไม่มีค่า |
scofflaw | (n) ผู้เย้ยกฎหมาย |
scoff | (สคอฟ) vi., n. (การ) พูดเยาะเย้ย, การล้อเลียน, เสียดสี, See also: scoffer n. scoffingly adv., Syn. sneer, jeer, fleer |
scoff | (n) การเยาะเย้ย, การหัวเราะเยาะ, การเสียดสี, การถากถาง |
scoff | (vi) เยาะเย้ย, หัวเราะเยาะ, พูดเสียดสี, พูดถากถาง |
scoffer | (n) ผู้เสียดสี, ผู้เยาะเย้ย, ผู้ถากถาง |
scoff | The irreligious scoffed at the bishop's interpretation. |
scoff | They scoffed at our efforts. |
scoff | To our surprise, he scoffed the lot. |
การเย้ยหยัน | (n) jeering, See also: scoffing, ridicule, satire, derision, insult, mock, mockery, Syn. การเยาะเย้ย, การเหยียดหยาม, การหยัน, การถากถาง, การค่อนขอด, การเหน็บแนม, Example: การเย้ยหยันของคู่ต่อสู้ทำให้เขาฮึดสู้อีกครั้ง |
ยิ้มเยาะ | [yimyǿ] (v) EN: smirk ; smile smugly ; scoff (at) FR: ricaner |
scoff | |
scoffs | |
scoffed | |
scoffield | |
scofflaws |
scoff | |
scoffs | |
scoffed | |
scoffer | |
scoffers | |
scoffing | |
scoffingly |
scoff | (v) treat with contemptuous disregard, Syn. flout |
scoffer | (n) someone who eats food rapidly and greedily, Syn. gorger |
scoffer | (n) someone who jeers or mocks or treats something with contempt or calls out in derision, Syn. mocker, jeerer, flouter |
scofflaw | (n) one who habitually ignores the law and does not answer court summonses |
Scoff | v. t. To treat or address with derision; to assail scornfully; to mock at. [ 1913 Webster ] To scoff religion is ridiculously proud and immodest. Glanvill. [ 1913 Webster ] |
Scoff | n. [ OE. scof; akin to OFries. schof, OHG. scoph, Icel. skaup, and perh. to E. shove. ] With scoffs, and scorns, and contumelious taunts. Shak. [ 1913 Webster ] The scoff of withered age and beardless youth. Cowper. [ 1913 Webster ] |
Scoff | v. i. Truth from his lips prevailed with double sway, God's better gift they scoff at and refuse. Cowper. [ 1913 Webster ] |
Scoffer | n. One who scoffs. 2 Pet. iii. 3. [ 1913 Webster ] |
Scoffery | n. The act of scoffing; scoffing conduct; mockery. Holinshed. [ 1913 Webster ] |
Scoffingly | adv. In a scoffing manner. Broome. [ 1913 Webster ] |
小ばかにする;小馬鹿にする | [こばかにする, kobakanisuru] (exp, vi) (1) to scoff; (vt) (2) to downplay; to treat someone disparagingly; to treat someone with contempt [Add to Longdo] |
冷罵 | [れいば, reiba] (n, vs) sneer; scoffing; abuse [Add to Longdo] |
弄する | [ろうする, rousuru] (vs-s) (1) to play with; to joke; to use (esp. trick, sophistry, etc.); (2) to deride; to scoff at; to make fun of [Add to Longdo] |
嘲る(P);嘲ける(io) | [あざける, azakeru] (v5r, vt) (uk) to scoff; to laugh at; to make fun of; to ridicule; to jeer at; (P) [Add to Longdo] |