22 ผลลัพธ์ สำหรับ snuffle
หรือค้นหา: -snuffle-, *snuffle*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
snuffle(vi) หายใจเสียงดัง, See also: หายใจแรง, กรน, Syn. wheeze, sibilate, snort
snuffle(vi) พูดเสียงออกทางจมูก
snuffle(vt) พูดเสียงออกทางจมูก
snuffle(vi) สูดจมูกเสียงดัง
snuffle(n) การสูดจมูก, See also: การหายใจแรง
snuffler(n) คนที่พูดเสียงออกทางจมูก

Hope Dictionary
snuffle(สนัฟ'เฟิล) vi., vt., n. (การ) สูดจมูก, สูดเข้าจมูก, ดมกลิ่นเสียงดัง, ดมกลิ่นอย่างสุนัข, ออกเสียงทางจมูก, พูดเสียงออกทางจมูก, เสียงสูดจากจมูก, snuffles อาการหวัดที่มีน้ำมูกไหล., See also: snuffler n. snuffly adv., Syn. snuff, sn

Nontri Dictionary
snuffle(vi) ดมกลิ่น, สูดหายใจแรง, ออกเสียงทางจมูก

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
(HORSE SNUFFLING) (HORSE SNUFFLING) American Pie Presents: The Naked Mile (2006)
I had a fluffy white cat called Snuffles. ผมมีแมวสีขาวปุยที่เรียกว่าคัดจมูก. Now You See Me (2013)
Snuffles and Cushman Armitage? คัดจมูกและมาร์ตินคุชแมน Now You See Me (2013)
Meantime, native sons born of the red, white and blue are left broken, snuffling for your crumbs! ขณะที่ลูกหลานคนพื้นเมือง ที่เกิดใต้ร่มไตรรงค์ ต่างยากจน หากินเป็นขี้ข้าของพวกแก Pain & Gain (2013)

Oxford Advanced Learners Dictionary
snuffle
 (vi, n) /s n uh1 f l/ /สึ นะ ฝึ ล/ /snˈʌfl/
snuffled
 (vi, vi) /s n uh1 f l d/ /สึ นะ ฝึลึ ดึ/ /snˈʌfld/
snuffles
 (vi, n) /s n uh1 f l z/ /สึ นะ ฝึลึ สึ/ /snˈʌflz/

WordNet (3.0)
snuffle(n) the act of breathing heavily through the nose (as when the nose is congested), Syn. snivel, sniffle
snuffle(v) snuff up mucus through the nose, Syn. snivel
snuffler(n) a person who breathes noisily (as through a nose blocked by mucus)

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Snuffle

v. i. [ imp. & p. p. Snuffled p. pr. & vb. n. Snuffling ] [ Freq. of snuff, v.i.; akin to LG. snuffeln, G. schnüffeln, D. snuffeln, Dan. snövle. Cf. Sniffle. ] To speak through the nose; to breathe through the nose when it is obstructed, so as to make a broken sound. [ 1913 Webster ]

One clad in purple
Eats, and recites some lamentable rhyme . . .
Snuffling at nose, and croaking in his throat. Dryden. [ 1913 Webster ]

Snuffle

n. 1. The act of snuffing; a sound made by the air passing through the nose when obstructed. [ 1913 Webster ]

This dread sovereign, Breath, in its passage, gave a snort or snuffle. Coleridge. [ 1913 Webster ]

2. An affected nasal twang; hence, cant; hypocrisy. [ 1913 Webster ]

3. pl. Obstruction of the nose by mucus; nasal catarrh of infants or children. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ]

Snuffler

n. One who snuffles; one who uses cant. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
くすん;ぐすん[kusun ; gusun] (n, adv-to) (on-mim) sniff; sniffle; snuffle [Add to Longdo]

Time: 1.3739 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/