| chapfallen | (ชอพ'ฟอเลิน) adj. สลด, ระทมทุกข์, ขากรรไกรล่างห้อยย้อยลงมา, คอตก |
| chapfallen |
| chapfallen | (adj) brought low in spirit, Syn. crestfallen, deflated, chopfallen |
| Chapfallen | a. Having the lower chap or jaw drooping, -- an indication of humiliation and dejection; crestfallen; discouraged. See Chopfallen. [ 1913 Webster ] |
