commiserate | (vt) ทำให้รู้สึกเศร้าเสียใจ |
commiseration | (n) การรู้สึกเศร้าเสียใจ |
commiserative | (adj) ที่รู้สึกเศร้าเสียใจ |
commiserate with | (phrv) เห็นอกเห็นใจ, See also: สงสาร, ปลอบโยน, Syn. condole with, sympathize with |
commiserate | (คะมิซ'ซะเรท) { commiserated, commiserating, commiserates } vt., vi. แสดงความเสียใจกับ, เห็นใจ, สงสาร, สังเวช, เวทนา., See also: commiseration n. ดูcommiserate, Syn. pity, sympathize |
commiserative | (คะมิซ'ซะเรทิฟว) adj. เกี่ยวกับการสงสาร (เห็นอกเห็นใจ สังเวช เวทนา) |
commiseration | (n) ความสงสาร, ความเวทนา, ความสังเวช, ความเห็นอกเห็นใจ |
สังเวช | (v) pity, See also: commiserate, sympathize, compassionate, lament, Syn. สงสาร, เวทนา, สมเพช, Example: ฉันรู้สึกสังเวชฝูงหมาจรจัดที่ผอมเหลือแต่กระดูก หนังแทบจะไม่มีขน นอนซุกอยู่ตามถังขยะ, Thai Definition: รู้สึกเศร้าสลดหดหู่ต่อผู้ที่ได้รับทุกขเวทนา หรือต้องตายไป หรือต่อผู้ที่ตนเคารพนับถือซึ่งประพฤติตนไม่เหมาะสมเป็นต้น |
เห็นใจ | [henjai] (v) EN: sympathize with ; feel for ; have sympathy for ; commiserate with ; pity ; be sympathetic (with) FR: sympathiser |
ความเห็นใจ | [khwām henjai] (n) EN: sympathy ; pity ; compassion ; commiseration FR: sympathie [ f ] |
เรียกขวัญ | [rīek khwan] (v, exp) EN: comfort ; console ; soothe ; reassure ; commiserate with ; hearten |
สังเวช | [sangwēt] (v) EN: pity ; commiserate ; sympathize ; compassionate ; lament ; have compassion on FR: déplorer ; plaindre |
commiserate | |
commiserates | |
commiserating |
commiserate | |
commiserated | |
commiserates | |
commiserating | |
commiseration | |
commiserations |
commiserate | (v) to feel or express sympathy or compassion, Syn. sympathise, sympathize |
commiseration | (n) a feeling of sympathy and sorrow for the misfortunes of others, Syn. ruth, pathos, pity |
commiserative | (adj) feeling or expressing sympathy; - Kenneth Roberts |
Commiserate | v. t. Then must we those, who groan, beneath the weight We should commiserate our mutual ignorance. Locke. |
Commiseration | n. [ F. commisération, fr. L. commiseratio a part of an oration intended to excite compassion. ] The act of commiserating; sorrow for the wants, afflictions, or distresses of another; pity; compassion. [ 1913 Webster ] And pluck commiseration of his state |
Commiserative | a. Feeling or expressing commiseration. Todd. [ 1913 Webster ] |
Commiserator | n. One who pities. [ 1913 Webster ] |
哀れむ(P);憐れむ;閔れむ(oK) | [あわれむ, awaremu] (v5m, vt) (1) to commiserate; to pity; to have mercy on; to sympathize with; to sympathise with; (2) (哀れむ only) (arch) to enjoy the beauty of; to appreciate (e.g. the moon, flowers); (P) [Add to Longdo] |