disreputable | (adj) ที่ชื่อเสียงไม่ดี, See also: ที่ฉาวโฉ่, ที่ไม่น่าเชื่อถือ, Syn. disapproval |
disreputable | (ดิสเรพ'ยะทะเบิล) adj. ซึ่งมีชื่อเสียงที่ไม่ดี, ฉาวโฉ่, ไม่น่าไว้วางใจ, มอซอ, สกปรก, See also: disreputability n. ดูdisreputable |
disreputable | (adj) เสียชื่อเสียง, ฉาวโฉ่, ไม่น่าไว้วางใจ, ไม่น่าเชื่อถือ |
เสียชื่อ | [sīacheū] (v) EN: be disreputable ; be notorious ; be infamous ; lose one's reputation ; get a bad name FR: salir (la réputation) (fig.) ; discréditer |
disreputable |
disreputable |
disreputable | (adj) lacking respectability in character or behavior or appearance, Ant. reputable |
disreputable person | (n) someone lacking public esteem |
Disreputable | a. Not reputable; of bad repute; not in esteem; dishonorable; disgracing the reputation; tending to bring into disesteem; Why should you think that conduct disreputable in priests which you probably consider as laudable in yourself? Bp. Watson. |
不名誉 | [不 名 誉 / 不 名 譽] disreputable; disgraceful #142,879 [Add to Longdo] |
手配師 | [てはいし, tehaishi] (n) (disreputable) recruiter of day laborers (labourers) [Add to Longdo] |