65 ผลลัพธ์ สำหรับ disu

หรือค้นหา: -disu-, *disu*
Possible hiragana form: ぢす

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

disuse	(n) การเลิกใช้, See also: การไม่ใช้อีกต่อไป, Syn. discontinuance, abolition, abrogation
disused	(adj) โดยเลิกใช้เป็นเวลานาน
disunion	(n) การไม่ปรองดองกัน, See also: การแตกความสามัคคี, การไม่เป็นเอกภาพ
disunite	(vt) ทำให้แตกความสามัคคี, See also: ทำให้ขาดความปรองดอง

Hope Dictionary

disulfiram	n. ยาที่ใช้รักษาการติดแอลกอฮอล์
disunion	(ดิสยู'เนียน) n. การแยกออก, การแตกแยก, ความไม่สามัคคี,
disunite	(ดิสยูไนทฺ') vt. ทำให้แตกแยก, แยกออก, ทำให้แตกความสามัคคี.vi. แยกออก, แตกแยก, Syn. separate, disjoin, part
disunity	(ดิสยู'นิที) n. การขาดความสามัคคี, การแตกแยก, Syn. separation
disuse	(n. ดิสยูส', v. ดิสยูซ') n. การเลิกใช้ vt. เลิกใช้

Nontri Dictionary

disunite	(vt) ทำให้แยกจากกัน, ทำให้แตกแยก, ทำให้แตกสามัคคี
disuse	(n) การยกเลิก
disuse	(vt) ยกเลิก, ไม่ใช้

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

disuse atrophy

การฝ่อเพราะไม่ได้ใช้ [ทันตแพทยศาสตร์๑๓ มี.ค. ๒๕๔๕]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)

Disulfide Bond	ไดซัลไฟด์บอนด์, แขนไดซัลไฟด์, พันธะไดซัลไฟด์, ไดซัลไฟด์บอนด์ [การแพทย์]
Disulfide Bridge	สะพานเชื่อมไดซัลไฟด์, สะพานไดซัลไฟด์, เชื่อมต่อกันด้วยพันธะไดซัลไฟด์ [การแพทย์]
Disulfide Group Analysis	การวิเคราะห์หมู่ไดซัลไฟด์ [การแพทย์]
Disulfide Linkage	พันธะไดซัลไฟด์ [การแพทย์]
Disulfide, Tetraethylthiuram	เตตราเอธิลไธยูแรมไดซัลไฟด์ [การแพทย์]
Disulfides	ไดซัลไฟด์ [การแพทย์]
Disulfiram	ไดซัลฟิแรม, ยาอดเหล้าไดซัลฟิแรม, ไดซัลฟิแรม [การแพทย์]
Disulphide Bond	ไดซัลไฟด์บอนด์ [การแพทย์]
Disuse	การไม่ได้ใช้งาน, การถูกจำกัดการเคลื่อนไหว, ไม่ได้ใช้นาน [การแพทย์]
Disuse Syndrome	กลุ่มอาการอันเนื่องมาจากการไม่ได้ใช้งาน [การแพทย์]

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

การแตกแยก	(n) disharmony, See also: disunity, Ant. การสามัคคี, Example: การหย่าร้างเป็นการแตกแยกของบุคคลที่เคยมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด, Thai Definition: การไม่มีความสามัคคี
ร้าวฉาน	(adj) disunited, Syn. แตกร้าว, บาดหมาง, Thai Definition: แตกร้าวกัน, โกรธเคืองกัน
ความแตกแยก	(n) disharmony, See also: disunion, separation, Syn. ความแตกร้าว, ความระหองระแหง, ความบาดหมาง, Ant. ความสามัคคี, ความปรองดอง, Example: ขณะนี้เริ่มมีความแตกแยกทางความคิดขึ้นในองค์กรการศึกษา
ความร้าวฉาน	(n) disunion, See also: dissociation, split, rupture, discord, disagreement, dissension, disjunction, Syn. ความระหองระแหง, ความแตกร้าว, ความบาดหมาง, Ant. ความสามัคคี, ความปรองดอง, Example: ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นทำให้เกิดเป็นความร้าวฉานระหว่างสถาบัน

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

ความแตกแยก	[khwām taēkyaēk] (n) EN: disharmony ; disunion ; separation FR: division [ f ] ; désunion [ f ] ; séparation [ f ]
แตกแยก	[taēkyaēk] (v) EN: split up ; become divided ; be separated ; be discordant ; be disunited FR: se diviser; se désunir

CMU Pronouncing Dictionary

disuse	/D IH0 S Y UW1 S/ /ดิ สึ ยู้ สึ/ /dɪsjˈuːs/
disunion	/D IH0 S Y UW1 N Y AH0 N/ /ดิ สึ ยู้น เหยิ่น/ /dɪsjˈuːnjən/
disunity	/D IH0 S Y UW1 N AH0 T IY0/ /ดิ สึ ยู้ เหนอะ ถี่/ /dɪsjˈuːnətiː/

Oxford Advanced Learners Dictionary

disuse	(n) /d i1 s y uu1 s/ /ดิ้ สึ ยู้ สึ/ /dˈɪsjˈuːs/
disused	(adj) /d i1 s y uu1 z d/ /ดิ้ สึ ยู้ สึ ดึ/ /dˈɪsjˈuːzd/
disunion	(n) /d i1 s y uu1 n i@ n/ /ดิ้ สึ ยู้ เหนี่ย (ร) น/ /dˈɪsjˈuːnɪən/
disunite	(v) /d i2 s y uu n ai1 t/ /ดิ สึ หยู่ น้าย ถึ/ /dˌɪsjuːnˈaɪt/
disunity	(n) /d i1 s y uu1 n i t ii/ /ดิ้ สึ ยู้ หนิ ถี่/ /dˈɪsjˈuːnɪtiː/
disunited	(v, v) /d i2 s y uu n ai1 t i d/ /ดิ สึ หยู่ น้าย ถิ ดึ/ /dˌɪsjuːnˈaɪtɪd/
disunites	(v) /d i2 s y uu n ai1 t s/ /ดิ สึ หยู่ น้าย ถึ สึ/ /dˌɪsjuːnˈaɪts/
disuniting	(v) /d i2 s y uu n ai1 t i ng/ /ดิ สึ หยู่ น้าย ถิ่ง/ /dˌɪsjuːnˈaɪtɪŋ/

WordNet (3.0)

disulfiram	(n) a drug (trade name Antabuse) used in the treatment of alcoholism; causes nausea and vomiting if alcohol is ingested, Syn. Antabuse
disunify	(v) break up or separate, Syn. break apart, Ant. unify
disunion	(n) the termination or destruction of union, Ant. union
disunity	(n) lack of unity (usually resulting from dissension)
disused	(adj) no longer in use, Syn. obsolete

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Disulphate	n. [ Pref. di- + sulphate. ] (Chem.) (a) A salt of disulphuric or pyrosulphuric acid; a pyrosulphate. (b) An acid salt of sulphuric acid, having only one equivalent of base to two of the acid. [ 1913 Webster ]
Disulphide	n. [ Pref. di- + sulphide. ] (Chem.) A binary compound of sulphur containing two atoms of sulphur in each molecule; -- formerly called disulphuret. Cf. Bisulphide. [ 1913 Webster ]
Disulphuret	n. [ Pref. di- + sulphuret. ] (Chem.) See Disulphide. [ 1913 Webster ]
Disulphuric	a. [ Pref. di- + sulphuric. ] (Chem.) Applied to an acid having in each molecule two atoms of sulphur in the higher state of oxidation. [ 1913 Webster ] Disulphuric acid, a thick oily liquid, H2S2O7, called also Nordhausen acid (from Nordhausen in the Harts, where it was originally manufactured), fuming sulphuric acid, and especially pyrosulphuric acid. See under Pyrosulphuric. [ 1913 Webster ]
Disuniform	a. Not uniform. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]
Disunion	n. [ Pref. dis- + union: cf. F. désunion. ] 1. The termination of union; separation; disjunction; as, the disunion of the body and the soul. [ 1913 Webster ] 2. A breach of concord and its effect; alienation. [ 1913 Webster ] Such a disunion between the two houses as might much clou&unr_; the happiness of this kingdom. Clarendon. [ 1913 Webster ] 3. The termination or disruption of the union of the States forming the United States. [ 1913 Webster ] I have not accustomed myself to hang over the precipice of disunion. D. Webster. [ 1913 Webster ]
Disunionist	n. An advocate of disunion, specifically, of disunion of the United States. [ 1913 Webster ]
Disunite	v. i. To part; to fall asunder; to become separated. [ 1913 Webster ] The joints of the body politic do separate and disunite. South. [ 1913 Webster ]
Disunite	v. t. [ imp. & p. p. Disunited; p. pr. & vb. n. Disuniting. ] 1. To destroy the union of; to divide; to part; to sever; to disjoin; to sunder; to separate; as, to disunite particles of matter. [ 1913 Webster ] 2. To alienate in spirit; to break the concord of. [ 1913 Webster ] Go on both in hand, O nations, never be disunited, be the praise . . . of all posterity! Milton. [ 1913 Webster ]
Disuniter	n. One who, or that which, disjoins or causes disunion. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary

空き(P);明き	[あき, aki] (n) (1) space; room; emptiness; gap; (2) opening; vacancy; empty seat; (3) free time; time to spare; (4) disuse; unused thing; (P) #16,838 [Add to Longdo]
ジスルフィラム	[jisurufiramu] (n) disulfiram [Add to Longdo]
回顧談	[かいこだん, kaikodan] (n) reminiscences; reminiscent disussion [Add to Longdo]
古手	[ふるて, furute] (n, adj-no) disused article; ex-soldier; retired official [Add to Longdo]
秋扇	[しゅうせん;あきおうぎ, shuusen ; akiougi] (n) (See 秋の扇) fan in autumn (esp. one that is no longer used); outdated item that has fallen into disuse; woman who has lost a man's affection or interest [Add to Longdo]
船板塀	[ふないたべい, funaitabei] (n) fence made from disused ship planks [Add to Longdo]
内部分裂	[ないぶぶんれつ, naibubunretsu] (n) internal disunity; internal division; internal rift [Add to Longdo]
二硫化炭素	[にりゅうかたんそ, niryuukatanso] (n) carbon disulfide [Add to Longdo]
廃れた	[すたれた, sutareta] (adj-f) out of date; disused; obsolete [Add to Longdo]
廃坑(P);廃鉱	[はいこう, haikou] (n, vs) abandoned mine; disused mine; (P) [Add to Longdo]

Time: 1.3365 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/