20 ผลลัพธ์ สำหรับ disunit

หรือค้นหา: -disunit-, *disunit*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

(vt) ทำให้แตกความสามัคคี, See also: ทำให้ขาดความปรองดอง

Hope Dictionary

disunite	(ดิสยูไนทฺ') vt. ทำให้แตกแยก, แยกออก, ทำให้แตกความสามัคคี.vi. แยกออก, แตกแยก, Syn. separate, disjoin, part
disunity	(ดิสยู'นิที) n. การขาดความสามัคคี, การแตกแยก, Syn. separation

Nontri Dictionary

disunite

(vt) ทำให้แยกจากกัน, ทำให้แตกแยก, ทำให้แตกสามัคคี

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

การแตกแยก	(n) disharmony, See also: disunity, Ant. การสามัคคี, Example: การหย่าร้างเป็นการแตกแยกของบุคคลที่เคยมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด, Thai Definition: การไม่มีความสามัคคี
ร้าวฉาน	(adj) disunited, Syn. แตกร้าว, บาดหมาง, Thai Definition: แตกร้าวกัน, โกรธเคืองกัน

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

แตกแยก

[taēkyaēk] (v) EN: split up ; become divided ; be separated ; be discordant ; be disunited FR: se diviser; se désunir

CMU Pronouncing Dictionary

disunity

Oxford Advanced Learners Dictionary

disunite	(v) /d i2 s y uu n ai1 t/ /ดิ สึ หยู่ น้าย ถึ/ /dˌɪsjuːnˈaɪt/
disunity	(n) /d i1 s y uu1 n i t ii/ /ดิ้ สึ ยู้ หนิ ถี่/ /dˈɪsjˈuːnɪtiː/
disunited	(v, v) /d i2 s y uu n ai1 t i d/ /ดิ สึ หยู่ น้าย ถิ ดึ/ /dˌɪsjuːnˈaɪtɪd/
disunites	(v) /d i2 s y uu n ai1 t s/ /ดิ สึ หยู่ น้าย ถึ สึ/ /dˌɪsjuːnˈaɪts/
disuniting	(v) /d i2 s y uu n ai1 t i ng/ /ดิ สึ หยู่ น้าย ถิ่ง/ /dˌɪsjuːnˈaɪtɪŋ/

WordNet (3.0)

disunity

(n) lack of unity (usually resulting from dissension)

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Disunite	v. t. [ imp. & p. p. Disunited; p. pr. & vb. n. Disuniting. ] 1. To destroy the union of; to divide; to part; to sever; to disjoin; to sunder; to separate; as, to disunite particles of matter. [ 1913 Webster ] 2. To alienate in spirit; to break the concord of. [ 1913 Webster ] Go on both in hand, O nations, never be disunited, be the praise . . . of all posterity! Milton. [ 1913 Webster ]
Disunite	v. i. To part; to fall asunder; to become separated. [ 1913 Webster ] The joints of the body politic do separate and disunite. South. [ 1913 Webster ]
Disuniter	n. One who, or that which, disjoins or causes disunion. [ 1913 Webster ]
Disunity	n. A state of separation or disunion; want of unity. Dr. H. More. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary

内部分裂	[ないぶぶんれつ, naibubunretsu] (n) internal disunity; internal division; internal rift [Add to Longdo]
不統一	[ふとういつ, futouitsu] (adj-na, n) disunity; disharmony [Add to Longdo]

Time: 2.0456 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/