mutinousness | (n) การก่อจลาจล |
mutinous | (adj) ซึ่งแสดงการขัดขืน, See also: ซึ่งควบคุมได้ยาก, Syn. insubordinate, riotous |
mutinously | (adv) ซึ่งก่อการจลาจล, See also: ซึ่งก่อความไม่สงบ |
mutinous | (adj) ซึ่งแสดงการขัดขืน, See also: ซึ่งควบคุมได้ยาก, Syn. insubordinate, riotous |
mutinously | (adv) ซึ่งก่อการจลาจล, See also: ซึ่งก่อความไม่สงบ |
mutinousness | (n) การก่อจลาจล |
mutinous | (มิว'ทะเนิส) adj. ขัดขืน, เป็นการกบฏ, Syn. rebellious |
mutinous | (adj) เป็นกบฏ, กำเริบ, ซึ่งก่อการจลาจล, แข็งข้อ, ขัดขืน |
กระด้าง | [kradāng] (adj) EN: hard ; obstinate ; unyielding ; rebellious ; mutinous ; rigid ; abrasive FR: obstiné ; rebelle ; insoumis |
mutinous |
mutinous |
mutinous | (adj) disposed to or in a state of mutiny |
mutinous | (adj) consisting of or characterized by or inciting to mutiny |
Mutinous | a. [ See Mutiny. ] Disposed to mutiny; in a state of mutiny; characterized by mutiny; seditious; insubordinate. [ 1913 Webster ] The city was becoming mutinous. Macaulay. [ 1913 Webster ] -- |
叛軍 | [はんぐん, hangun] (n) rebel army; mutinous troops [Add to Longdo] |