15 ผลลัพธ์ สำหรับ recusant
หรือค้นหา: -recusant-, *recusant*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
recusant(n) คนหัวแข็ง, See also: คนไม่ยอมเชื่อฟัง, Syn. impious, negative, nonconformist, radical

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
I must recuse myself from this mission. ฉันจะต้องหวนคิดเกียวกับตัวฉันจากภาระกิจนี้ Chuck Versus the Cougars (2008)
I recused myself. ฉันถอนตัวเองออกมา Do You Take Dexter Morgan? (2008)
I'll have to recuse myself if this goes to trial, but that's a really big "If," ถ้าคดีนี้ได้ส่งฟ้อง แต่นั่นจะเป็นเรื่องใหญ่จริงๆ Pilot (2010)
You think you can get me to recuse by implying a conflict of interest? คุณคิดว่า คุณจะสามารถทำให้ฉันถอน ด้วยการให้ความหมาย ของการขัดแ้ย้งที่น่าสนใจนี่นะ All In (2012)
I want to recuse myself. ฉันต้องการกู้ชีวิตตัวเอง All In (2012)
You're gonna go back into that courtroom tomorrow and you're gonna recuse yourself from this case, all right? ลูกจะต้องกลับไปที่ศาลพรุ่งนี้ แล้วลูกก็จะต้องถอนตัวจากคดีนั่น ตกลงไหม? Honor Thy Father (2012)
I've expressed the court's heartfelt condolences to juror number seven and his family, and have recused him from service. ผมและทางศาลขอแสดงความเสียใจ แก่ลูกขุนคนที่ 7 และครอบครัวของเขา ขอตัดเขาออกจากคณะลูกขุน Power (2013)
I have to recuse myself. ฉันต้องปกป้องตัวเอง The Mirror Has Three Faces (2013)
King of the Andals and the First Men, and Lord of the Seven Kingdoms, do hereby recuse myself from this trial. กษัตริย์แห่งชนอันดาล และเฟิร์มเมน ลอร์ดแห่งเจ็ดอาณาจักร ขอไถ่ถอนตัวเองจาก การไต่สวนครั้งนี้ The Laws of Gods and Men (2014)

Oxford Advanced Learners Dictionary
recusant
 (n) /r e1 k y u z @ n t/ /เร้ะ ขึ หยุ เสิ่น ถึ/ /rˈekjʊzənt/
recusants
 (n) /r e1 k y u z @ n t s/ /เร้ะ ขึ หยุ เสิ่น ถึ สึ/ /rˈekjʊzənts/

WordNet (3.0)
recusant(adj) refusing to submit to authority; - Mary W.Williams

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Recusant

a.[ L. recusans, -antis, p. pr. of recure to refuse, to oject to; pref. re- re + causa a cause, pretext: cf. F. récusant. See Cause, and cf. Ruse. ] Obstinate in refusal; specifically, in English history, refusing to acknowledge the supremacy of the king in the church, or to conform to the established rites of the church; as, a recusant lord. [ 1913 Webster ]

It stated him to have placed his son in the household of the Countess of Derby, a recusant papist. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ]

Recusant

n. 1. One who is obstinate in refusal; one standing out stubbornly against general practice or opinion. [ 1913 Webster ]

The last rebellious recusants among the European family of nations. De Quincey. [ 1913 Webster ]

2. (Eng. Hist.) A person who refuses to acknowledge the supremacy of the king in matters of religion; as, a Roman Catholic recusant, who acknowledges the supremacy of the pope. Brande & C. [ 1913 Webster ]

3. One who refuses communion with the Church of England; a nonconformist. [ 1913 Webster ]

All that are recusants of holy rites. Holyday. [ 1913 Webster ]


Time: 1.4729 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/