stipple | (vt) วาดภาพเป็นจุดๆ แต้มๆ, Syn. dab, dapple, dot |
stipple | (n) วิธีการวาดภาพหรือสลักเป็นจุดๆ แต้มๆ |
stipple | (n) ผลงานการวาดภาพหรือสลักที่เป็นจุดๆ แต้มๆ |
stippler | (n) ผู้วาดภาพที่มีลักษณะเป็นจุดๆ แต้มๆ |
stipple | (สทิพ'เพิล) vt., n. (การ) ทาสีหรือสลักหรือวาดเป็นแต้ม ๆ หรือเป็นจุด ๆ , ผลงานด้วยวิธีการดังกล่าว, See also: stippler n. |
stipple engraving | ๑. กลวิธีพิมพ์แกะลายปรุ๒. ภาพพิมพ์แกะลายปรุ [ศิลปะ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
stippled tongue; tongue, dotted | ลิ้นลายจุด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
stipple | |
stippled | |
stipples |
stipple | (v) engrave by means of dots and flicks |
stipple | (v) make by small short touches that together produce an even or softly graded shadow, as in paint or ink |
stipple | (v) apply (paint) in small dots or strokes |
stipple | (v) produce a mottled effect, Syn. speckle |
stippler | (n) a painter who stipples (creates a stippled effect) |
Stipple | v. t. The interlaying of small pieces can not altogether avoid a broken, stippled, spotty effect. Milman. [ 1913 Webster ] |
Stippling | |