thievish | (adj) ขี้ขโมย, See also: ชอบลักทรัพย์, Syn. stealthy, furtive, cunning |
thievish | (ธี'วิช) adj. ขี้ขโมย, ชอบลักทรัพย์, ลักเล็กขโมยน้อย, เหมือนขโมย, มือไม่สะอาด., See also: thievishness n. |
thievish | (adj) ขี้ขโมย, ชอบลักทรัพย์, เหมือนขโมย |
มือไว | (adj) thievish, See also: light-fingered, sticky-fingered, given to stealing, Syn. ขี้ขโมย, มือกาว, มือไวใจเร็ว, Example: ตำรวจจับพวกมือไวไปหมด, Thai Definition: มักหยิบฉวยข้าวของผู้อื่นมาเป็นของตน |
มือบอน | [meūbøn] (adj) EN: cursed with restless hand ; apt to pick up things ; thievish |
มือไว | [meūwai] (adj) EN: light-fingered ; thievish |
มือไวใจเร็ว | [meūwai jaireo] (adj) EN: thievish |
thievish | |
thievishly |
thievishly | (adv) in a manner characteristic of a thief |
thievishness | (n) having a disposition to steal, Syn. larcenous |
Thievish | a. Time's thievish progress to eternity. Shak. [ 1913 Webster ] Or with a base and biosterous sword enforce -- |
泥棒根性 | [どろぼうこんじょう, doroboukonjou] (n) underhand character; thievish nature [Add to Longdo] |
盗人根性 | [ぬすっとこんじょう;ぬすびとこんじょう, nusuttokonjou ; nusubitokonjou] (n) thievish nature (character); thieving heart; cunning and greedy character [Add to Longdo] |