| wordlessness | (n) การไร้ถ้อยคำ |
| wordless | (adj) ซึ่งเงียบ, See also: ซึ่งไม่พูด, ซึ่งไม่มีถ้อยคำ, Syn. inarticulate, speechless, silent, Ant. loquacious, talkative |
| wordlessly | (adv) อย่างจนถ้อยคำ, See also: อย่างไร้ถ้อยคำ, Syn. silently |
| wordless | (adj) ซึ่งเงียบ, See also: ซึ่งไม่พูด, ซึ่งไม่มีถ้อยคำ, Syn. inarticulate, speechless, silent, Ant. loquacious, talkative |
| wordlessly | (adv) อย่างจนถ้อยคำ, See also: อย่างไร้ถ้อยคำ, Syn. silently |
| wordlessness | (n) การไร้ถ้อยคำ |
| wordless | (เวิร์ด'ลิส) adj. เงียบ, ไม่พูด, ไม่มีถ้อยคำ, พูดไม่ออก, ติดต่อกันด้วยวิธีอื่นที่ไม่ใช่การพูดหรือถ้อยคำ, wordlessly adv., See also: wordlessness n., Syn. speechless, silent |
| wordless | (adj) ไม่พูดเลย, เงียบ, พูดไม่ออก, เป็นใบ้ |
| คอแข็ง | (adv) speechlessly, See also: wordlessly, inarticulately, Example: เขายืนคอแข็งเพราะคำกล่าวหาของเธอเป็นความจริง, Thai Definition: อาการนิ่งอั้นเพราะเถียงไม่ขึ้น หรือพูดไม่ออก |
| wordless |
| wordless |
| Wordless | a. Not using words; not speaking; silent; speechless. Shak. [ 1913 Webster ] |
