| กะพง ๑ | น. ชื่อปลาหลายชนิดในหลายวงศ์ที่มีก้านครีบเป็นกระดูกแข็ง ขนาดยาวได้ถึง ๒ เมตร ลำตัวหนา แบนข้างเล็กน้อย หัวโตลาดลงมาจากด้านหลัง ตาค่อนข้างโต ปากกว้าง เช่น กะพงแดง ( Lutjanus malabaricusSchneider) ในวงศ์ Lutjanidae, กะพงขาว [ Lates calcarifer (Bloch) ] ในวงศ์ Centropomidae, กะพงลาย [ Datnioides quadrifasciatus (Sevastianov) ] ในวงศ์ Lobotidae. |
| กะพง ๒ | น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ชนิด Musculista senhousia (Benson) ในวงศ์ Mytilidae เปลือกบางรูปยาวรี สีเขียวหรือเขียวอมเหลือง มีลายเป็นเส้นสีนํ้าตาล อาศัยอยู่ตามพื้นท้องทะเลที่เป็นเลนปนทราย โดยยึดติดกันเองเป็นกระจุกหรือแผ่เป็นแผ่นใหญ่. |
| กะพง ๓ | ดู สมพง. |
| หูกะพง | น. ชื่อเงื่อนแบบหนึ่ง ลักษณะคล้ายรูปเลข 8 อาระบิก (  ) ใช้ผูกตัวไม้บางตัวในเรือนเครื่องผูกให้ติดกันเป็นต้น. |
| เอากุ้งฝอยไปตกปลากะพง | ก. ลงทุนน้อยหวังผลกำไรมาก. |
| โป๊ะแตก | น. ชื่ออาหารอย่างหนึ่ง ใช้ของทะเล เช่น หอยแมลงภู่สด ปลากะพง ปูม้า ปลาหมึก กุ้ง ต้มในน้ำเดือดซึ่งมีตะไคร้ ใบมะกรูด หัวหอม รากผักชี ปรุงรสเปรี้ยวเค็มด้วยมะขามหรือมะนาว น้ำปลา พริกขี้หนู พริกแห้งเผา. |
| รม | ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น รมบาตร รมปลาย่างให้แห้ง. |
| สมพง | น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Tetrameles nudiflora R.Br. ในวงศ์ Datiscaceae ชอบขึ้นริมนํ้า โคนต้นเป็นพอนแผ่กว้าง เปลือกสีเทาหรือเทาแกมนํ้าตาลเลื่อมเป็นมัน ใบมน ทิ้งใบหมดต้นในฤดูร้อน เนื้อไม้อ่อนเบา ใช้ทำก้านไม้ขีดไฟ เรือขุด และฝ้าเพดานได้, กะพง ก็เรียก. |
| หางเหลือง | น. ชื่อปลาทะเลบางชนิดในสกุล Caesio และ Pterocaesio วงศ์ Caesionidae ที่มีสีเหลืองไม่มากก็น้อยบนลำตัวหรือครีบโดยเฉพาะครีบหาง และมีจุดสีดำที่มุมบนของฐานครีบอก โดยเฉพาะชนิด C. cuning (Bloch) ขนาดยาวได้ถึง ๔๗ เซนติเมตร อีกชนิดหนึ่งคือ C. xanthosota Bleeker ที่มีความยาวถึง ๓๗ เซนติเมตร ทั้ง ๒ ชนิดนี้รูปร่างคล้ายปลากะพง คือ ลำตัวป้อม แบนข้าง ส่วนในสกุล Pterocaesio ลำตัวค่อนข้างกลมยาว ทั้งหมดมีแนวสันหลังโค้งพอ ๆ กับ แนวสันท้อง เป็นปลาฝูง มักพบอาศัยอยู่ตามแนวปะการัง, เหลืองปล้องหม้อ หรือ เหลือง ก็เรียก. |