| Putrefaction | การเน่า [สิ่งแวดล้อม] |
| Putrescibility | การเน่าได้, Example: แนวโน้มของสารอินทรีย์ที่จะเกิดการเน่าได้ง่าย ในที่ที่ขาดออกซิเจน ความไวต่อการเน่าของน้ำเสีย น้ำทิ้งหรือสลัดจ์; ในการวิเคราะห์น้ำหรือน้ำเสีย หมายถึงความเสถียรของน้ำเสียหรือน้ำเสียที่ได้รับการบำบัดบ้างแล้วบางส่วน [สิ่งแวดล้อม] |
| Desiccation | การทำแห้งสนิท, การหายใจทางปาก, การระเหยน้ำ, การทำให้แห้งน้ำ, การทำให้แห้ง, การเน่าเปื่อย [การแพทย์] |
| composed fertillizer | ปุ๋ยหมัก, ปุ๋ยคอก, ปุ๋ยที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของซากพืช ซากสัตว์ และมูลสัตว์ บางทีเรียกว่า ปุ๋ยอินทรีย์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| organic fertilizer | ปุ๋ยอินทรีย์, ปุ๋ยที่ได้จากสิ่งมีชีวิตที่ถูกทับถมกันนาน ๆ จะเกิดการเน่าเปื่อยย่อยสลายโดยจุลินทรีย์หลายชนิด เหมาะสำหรับการเพาะปลูก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| Gangrene | ตายเน่า, เนื้อตายเน่า, เนื้อตาย, ตายเน่าโดยขาดเลือดหล่อเลี้ยงและมีการติดเชื้อร่วม, เน่าตาย, บริเวณแผลเปลี่ยนเป็นสีดำ, เนื้อเน่า, เนื้อเน่าตาย, เนื้อตาย, การเน่า, แผลเน่า, อวัยวะตายจากการขาดเลือดมาเลี้ยง, แก็งกรีน, การตายเน่า, การตายของเนื้อ [การแพทย์] |
| corruption | (n) การเน่าเปื่อย, See also: การเน่า, การเน่าสลาย, Syn. decay, rottenness |
| decay | (n) การย่อยสลาย, See also: การเน่าเปื่อย, การผุพัง, Syn. decomposition, deterioration, putrefaction, rot, rotting, spoiling |
| decomposition | (n) การเน่าเปื่อย, See also: การสลายตัว |
| dilapidation | (n) สภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล, See also: การเน่าเปื่อย, การชำรุด, ความทรุดโทรม, Syn. collapse, decay, deterioration, ruination |
| marsh gas | (n) ก๊าซที่ได้จากการเน่าเปื่อยของพืชผัก |
| putrefaction | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay, filth |
| putrescence | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay |
| putrescence | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay, decomposition, spoilage |
| putridity | (n) การเน่าเปื่อย (ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็น), Syn. decay, filty |
| putridness | (n) การเน่าเปื่อย (ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็น) |
| spoilage | (n) การเน่าเสีย, Syn. decaying, rot |
| horae | (ฮอ'รี) n. เทพธิดาแห่งฤดูการเจริญเติบโตและการเน่าเปื่อย |
| molder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
| moulder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
| putrefaction | (พิวทริแฟค'เชิน) n. การเน่า, การเน่าเปื่อย, เน่าสลาย., See also: putrefactive, putrefacient adj. |
| putrescence | (พิวเทรส'เซินซฺ) n. การเน่าเปื่อย, กระบวนการเน่าเปื่อย., See also: putrescent adj., Syn. putrefication |
| rot | (รอท) vi., vi. (ทำให้) เน่า, เปื่อย, บูด, ผุ, ผุพัง, เสื่อม, เสื่อมโทรม, ตายไป, ซูบผอม n. การเน่า, การเปื่อย, Syn. decompose, degenerate |